Achter de volgekladderde muren wonen nog maar 25 mensen, de rest is gevlucht toen plannen voor havenexpansie en een nieuwe kerncentrale werden bekendgemaakt. Het dorpje in Vlaanderen ademt mysterie en in de straten hangt een vleugje geheimzinnigheid. De huizen zouden zo het decor kunnen zijn van een horrorfilm. Aan flarden gerukte gordijnen wapperen in de wind uit vensters zonder glas. Hier een vergeten stoel, daar een bank verwoest door de tand des tijds. Ooit werden deze plekken thuis genoemd, maar nu liggen ze erbij alsof men er halsoverkop is weggevlucht, om nooit meer terug te komen.
Door de jaren heen werd de plek bekend bij graffiti- en straatkunstenaars die zich kwamen uitleven op de maagdelijke muren, met als resultaat heuse kunstwerken die de gebouwen weer tot leven brengen – als een soort herrijzenis tegen hun wil. Mooi kan je het geheel niet noemen, het woord post-apocalyptisch is hier beter op zijn plaats. Toch is de mystieke sfeer niet onopgemerkt gebleven en wordt de plek intussen regelmatig bezocht door nieuwsgierigen.
Je kunt hier alleen per auto of per taxi komen, en verwacht niet dat je een winkel in de omgeving vindt. Er is enkel een plaatselijk cafeetje dat in de weekenden opent voor bezoekers. Op de huizen die nog bewoond zijn hangt een waarschuwing: ‘Hier wonen nog mensen, domein niet betreden!’ Overigens: het betreden van alle huizen is verboden, aangezien het nog steeds privaat gebied is.
Klik hier voor meer informatie over de strijd voor het behoud van Doel.
