Fotograaf Kaupo Kikkas trok naar Egypte om deze mysterieuze verlaten cinema vast te leggen aan de kust van Sharm El Sheikh, een badplaats op het schiereiland Sinaï. Door Egyptenaren is hij vergeten en eigenlijk nooit verwelkomd. Dit is het tragische verhaal van de End of the World-cinema, zoals hij het op zijn website vertelt:
‘Er was eens (vermoedelijk rond het begin van de 21ste eeuw) een creatieve Fransman die zich midden in de Sinaïwoestijn in Egypte bevond en zin had om een film te kijken. “Waarom is er geen bioscoop in de woestijn?” vroeg hij zich af. Met die gedachte vloog hij terug naar Parijs. Hij regelde oude houten stoelen, projectiemateriaal, een generator voor elektriciteit en een tractor om het enorme doek, dat als scherm zou dienen, te verslepen.’
Waar de Fransman volgens de fotograaf niet over had nagedacht is dat Egyptenaren niet zo dol zijn op innovatieve ideeën. Daarmee kwam het verhaal van de End of the World-cinema snel op zijn einde. Bij de première liep ‘per ongeluk’ alles mis: de generator werd gesaboteerd en geen enkele film werd ooit vertoond op het enorme doek. Nu vertellen de 150 oude stoeltjes in de apocalyptische omgeving een mooi verhaal dat nooit echt tot leven is gekomen.
