Fotograaf pagina

Alexandra Rose Howland

Een restaurant dat gedurende de wintermaanden is gesloten, ligt aan de oever van de rivier de Choman. In de zomer zal het weer gevuld zijn met gasten uit heel Irak en uit naburige landen.

In de stad Choman gaan de lichten aan terwijl de avond valt. In het gebied wordt de elektriciteit achtereenvolgens in verschillende wijken aangesloten, waardoor sommige huizen alleen op gezette tijden van de avond en nacht stroom hebben.

Bakhtyar Bahjat en Dlzar Qader, voormalige medewerkers van het Nationale Park Halgurd en belangrijke drijfveren achter de instelling van het park, staan op een plek die uitkijkt over de Sakranvallei.

Gezicht op Weze, het laatste Koerdische dorp vóór de grens met Iran.

Abdul Rahim Hussein (52) is eigenaar van dit tankstation buiten Choman. Hij ontvangt zijn olie uit Iran, waardoor zijn zaak in de problemen raakte toen de Iraaks-Iraanse grens tot aan de eerste week van februari werd gesloten.

Twee voetgangers lopen langs een weg in de buitenwijken van Choman. De stad is vooral in de winter zeer rustig.

De kudde van Taha Zirar (22) graast in het Sakrangebergte.

Vervuiling door zwerfafval is een van de grootste problemen in de bergketen van Sakran. Hier dumpen en verbranden inwoners van Choman hun afval, waardoor grote schade aan het milieu wordt aangericht.

Abubakir Mahmoud (74) schoffelt zijn akker in het dorp Nawanda. In de jaren tachtig van de vorige eeuw vocht Mahmoud met de PUK tegen Saddam Hoessein.

Larissa gluurt tussen de deuren van een lift door na een werkdag in Hotel Georgia. Hoewel ze weet dat het onmogelijk is door haar leeftijd, slechte gezondheid en weinig bezittingen, droomt Larissa er nog steeds van om terug te keren naar haar leven van voor de oorlog. Naar haar zomerhuis aan de kust.