Fotograaf pagina

Daniella Zalcman

Onder het toeziend oog van een erewacht krijgen op 17 juli de stoffelijke resten van zes inheems Amerikaanse kinderen die werden opgegraven bij een voormalige kostschool in Pennsylvania een laatste rustplaats in het Rosebud Sioux Reservation in South Dakota. De stoffelijke overschotten van drie andere kinderen werden aan familieleden teruggegeven, voor een privé-begrafenis.

Op de ochtend van een van de laatste getuigenverklaringen voor de Truth and Reconciliation Commission in Canada staan Dene-ouderlingen in Beauval, Saskatchewan, in een kring te bidden. De overlevenden kwamen hier meerdere dagen bijeen om verhalen uit hun tijd als leerlingen van de Beauval Indian Residential School uit te wisselen. De kostschool werd in 1895 opgericht en in 1983 gesloten.

Janet Dufour zat van 1952 tot 1960 op de Marieval Indian Residential School. “Een priester drong zich aan me op omdat ik lelijk en verlegen was. Ik denk dat hij de meest kwetsbaren van ons uitzocht,” zegt zij. “Tot op de dag van vandaag heb ik een hekel aan de herfst want dan komt dat lelijke gevoel terug, de angst om daar weer naartoe te moeten.” De achtergrond wordt gevormd door een spoorlijn die naar de verte loopt, omdat Dufour ervan droomde om weg te lopen en naar de stad te reizen.

De begraafplaats is alles wat er nog over is van de Regina Indian Industrial School.

De meeste schoolgebouwen zijn inmiddels afgebroken, maar de vervallen lokalen van de Muskowekwan Indian Residential School staan nog overeind.

De Gordon Indian Residential School was in 1996 de laatste federale kostschool voor indianenkinderen die zijn deuren sloot. Een gedenkteken markeert nu de plek in Punnichy, Saskatchewan, waar de school ooit stond.

Selina Brittain zat van 1954 tot 1962 op de Marieval Indian Residential School. “Ik geloof dat ze dachten dat ze ons daar lesgaven,” zegt zij. “Ik geloof dat ze dachten dat als ze ons aan hun manier van leven lieten aanpassen, dat ons zou helpen. Maar ze veranderden ons in iets wat we niet waren – en er was niets mis met de manier van leven die we daarvóór hadden. Dat is wat ze nog steeds niet begrijpen.” De achtergrond van de foto wordt gevormd door de Q’apelle River, die langs de kostschool liep.

Marcel Ellery zat van 1987 tot 1990 op de Marieval Indian Residential School. Hij probeerde 27 keer weg te lopen, waarbij hij over hekken klauterde zoals die op de foto, maar hij werd telkens gepakt. “Toen ik daar weg kon, raakte ik vanwege het misbruik aan de drank,” vertelt hij. “Het was gemakkelijk om in de cel te worden gegooid, want ik had al eerder opgesloten gezeten.”

Een standbeeld van pater Joseph Hugonard, de stichter van de Qu’Appelle Indian Residential School, werd op 21 juni 2021 omver gehaald. Het beeld toont ook twee inheemse kinderen in indiaanse kledij en met lang haar – twee dingen die de leerlingen tijdens hun verblijf op het internaat werd verboden.

In het dorp Lebret in Saskatchewan stond ooit de Qu’Appelle Indian Residential School, een van de vele internaten waar kinderen van Canadese indianenstammen – de First Nations, de Metis en de Inuit – gedurende de vorige eeuw te maken kregen met ernstige vormen van fysiek, seksueel en psychologisch misbruik. De kinderen waren uit hun dorpen weggehaald en gedwongen op de kostscholen geplaatst. Hoewel de meeste internaten sindsdien zijn afgebroken, is rechts op deze foto nog een gebouw te zien.