Fotograaf pagina

David Degner

Enkele van de eerste monniken trokken naar het klooster van Sint-Antonius in de Arabische Woestijn van Egypte voor een ascetisch bestaan in de grotten van de berg. Het klooster van Sint-Antonius staat bekend als een plek waar infectieziekten, met name huidziekten, worden genezen. Ook nu nog reizen veel Christenen naar deze plek, waar ze hun gebeden op een papiertje schrijven dat ze vervolgens in de grotten achterlaten.

Een kleine, afgesloten deur in het huis van Sheikh Bastawi Muhammad verbergt een kluis met een boek over hekserij. Het is geschreven in het Qarmat, de taal die wordt gebruikt voor djinn en magie.

Vrouwen leggen hun baby’s op een rij, zodat ze kunnen worden gedoopt tijdens het moulid-festival van Gabal al-Tayr. Er zijn zoveel baby’s dat ze in groepen als op een lopende band worden gedoopt. Eén priester neemt de eed af, een andere dompelt ze in het water en een derde zegent ze met olie.

Mossad Hanna wast zijn been met heilig water in een kerk in Bab al-Shareya, zoals hij de afgelopen twee jaar al bijna dagelijks doet. Daarvoor had hij een stolsel in zijn been en kreeg hij te horen dat zijn been moest worden geamputeerd. Toen hij een baan aangeboden kreeg naast de kerk, kon hij zich elke dag wassen in dezelfde bron als waaruit Jezus en de Heilige Familie dronken op hun tocht door Egypte. Hij loopt nog steeds met een stok, maar zegt dat zijn been sterker is geworden.

Een priester houdt een baby vast die wordt gedoopt tijdens het moulid-festival van Jebel El-Tier. Veel gezinnen gaan naar de moulid om voor kinderen te bidden. Het jaar erop keren ze terug met hun eigen kind.

De Rifa’i-orde van Dishna voert een ritueel uit dat ‘dosa’ wordt genoemd tijdens het moulid-festival van Abu al-Hasan ash-Shadhili. Volgelingen leggen een zwaard in hun nek en een leider gaat erop staan. Als de volgeling onrein is en God niet vreest, wordt zijn nek afgehakt door het zwaard.

Achter een gesloten deur van de Sultan Quyitbay-moskee bevindt zich een voetafdruk van de profeet Mohammed. De sultan was rijk en machtig dankzij handelsnetwerken in heel het Ottomaanse Rijk. Men denkt dan ook dat hij in staat was om deze voetafdruk zelf vanuit Saoedi-Arabië te importeren.

Wanneer ze de top van de berg Humaithera hebben bereikt, stapelen mensen stenen op elkaar en vragen ze God een reis naar Mekka of het bouwen van een huis mogelijk te maken.

De broer van een bruidegom wordt tijdens een bruiloft in Matareya in de lucht gegooid.

Sheikh Nasr al-Deen besprenkelt een kind naar eigen zeggen met bloed in Dishna. Veel mensen verzamelen zich met spuiten en servetten rond de boom om de rode vloeistof op te vangen wanneer deze uit de barsten sijpelt. Volgens de sheikh heeft de vloeistof helende eigenschappen.