Fotograaf pagina

Gab Mejia

Een palmolieplantage in het turfmoeras van Caimpugan op de Filipijnen. Wereldwijd bestaat er een enorme vraag naar palmolie, dat wordt bereid uit de vruchten van de oliepalm. De veelzijdige olie wordt gebruikt als bakolie en in shampoos, maar de winning ervan leidt ook tot grootschalige ontbossing.

Landbouwbedrijven en palmolieproducenten drogen veengrond in Talacogon uit, de Filipijnse gemeente waartoe het Agusan-moeras deels behoort.

Een kind van de Manobo-stam zit op overblijfselen van een weg die werd aangelegd voor het transport van palmolie vanaf plantages in het Agusan-moeras. Sommige leden van de stam zijn gedwongen naar het binnenland verhuisd om te ontsnappen aan de vervuiling die het moeras via zijrivieren bereikt. Ooit was dit wetland ongerept en bevatte 59 meren en afzonderlijke moerassen waarin het wemelde van de vis.

In het veenmoeras van Caimpugan breidt een palmolieplantage zich uit. Overal ter wereld stijgt de vraag naar palmolie, die wordt gewonnen uit de vruchten van de oliepalm. De veelzijdige olie kan in talloze producten worden gebruikt, van kookolie tot shampoo, maar de productie ervan leidt tot ontbossing op grote schaal.

Ricky Reyes, lid van de Manobo-stam, laadt de vangst van de ochtend in zijn boot op het Panlabuhan-meer. De vis wordt gedeeld met buren en familieleden. Wetlands zijn van vitaal belang voor de visvangst, en als deze ecosystemen worden beschadigd, worden bewoners als de Manobo geconfronteerd met voedselonzekerheid.

Marites Babanto laveert haar kano door een bloeiende moerasakker. Al dertig jaar probeert Babanto het moeras waarin ze woont te beschermen tegen bedrijven die het voor de verbouw van oliepalmen of andere landbouw willen droogleggen. De Filipijnen is een gevaarlijke plek om voor de natuur op te komen: in het land zijn talloze milieuactivisten vermoord.

Apo Francisco is een Manobo-stamoudste en woont op het Benumi-meer binnen het Agusan-moeras. Met een speer die van generatie op generatie is doorgegeven, voert hij rituele slachtingen uit. De Manobo’s hebben veel respect voor levende wezens, vooral voor de zeekrokodillen die in het moeras leven.

Rond zestig procent van de 15.000 mensen die in het Agusan-moeras wonen, behoort tot de inheemse Manobo-stam. Op de foto is te zien hoe de lucht in een Manobo-dorp wordt vervuild door mist en rook van naburige natuurbranden. Dit soort branden komen steeds vaker voor nu deze wetlands ten prooi vallen aan droogte of bewust worden drooggelegd om akkergrond te creëren voor de verbouw van oliepalmen, rijst en maïs.