Fotograaf pagina

Hiroki Kobayashi

Masaaki Tanabe, inwoner van Hiroshima, nu begin 80, was zeven jaar oud toen de bom zijn huis in de buurt van ground zero in de as legde, waarbij zijn ouders, broer en ongeveer 135.000 andere mensen omkwamen. Zijn verdriet en woede duurden jaren. Maar toen zijn dochter met een Amerikaan trouwde, wist hij erin te berusten dat de wereld was veranderd.

Kuniko Watanabe (39) heeft het verhaal van Keiji Nakazawa, een van de bekendste overlevenden van Hiroshima, verteld en opnieuw verteld, op film, in theaters en in workshops, zelfs op tramreizen. Haar grootmoeder, Teruko Ueno, is ook een overlevende, net als haar moeder, vredesactiviste Tomoko Watanabe.

De Prefectorale Industriële Promotiehal, een van de weinige gebouwen die nog in de buurt van ground zero staan, herinnert sterk aan de verwoesting die de stad heeft getroffen. Nu onderdeel van het Hiroshima Vredespark, is het de meest iconische en aanbeden plek van de stad, bezocht door pelgrims van over de hele wereld.

Het Vredespark in Hiroshima, ground zero in 1945, is nu een groen eiland omgeven door een stad met meer dan een miljoen inwoners. Er zijn minder dan 50.000 hibakusha (overlevenden) over, maar ze zijn vastbesloten ervoor te zorgen dat de verschrikkingen van de atoomoorlog nooit zullen worden vergeten.

Slachtoffers van de bom rusten in vrede op een heuvelbegraafplaats op de bosrijke grond van de negende-eeuwse Mitaki-tempel. De naam is afgeleid van drie nabijgelegen watervallen waarvan het water wordt geofferd tijdens de jaarlijkse herdenkingsceremonie.

De driejarige Shinichi Tetsutani reed op deze driewieler op het moment van de explosie. Het fietsje en een helm zijn bij het kind begraven. Tientallen jaren later, toen Shinichi's lichaam naar het familiegraf werd verplaatst, schonk zijn vader, Nobuo Tetsutani, de artefacten aan het Vredesmuseum van Hiroshima.