Fotograaf pagina

Mac Stone

In het Congaree National Park installeert Raphael Sarfati, natuurkundige en onderzoeker aan de University of Colorado in Boulder, een keten van ledlampen om het tempo en de kleur van het schijnsel dat door Photuris frontalis wordt uitgezonden, na te bootsen. Met videocamera’s wordt vastgelegd of de vuurvliegjes op de experimentele lichtsignalen reageren.

In het Congaree National Park vangt Julie Hayes een vuurvliegje van de soort Photuris frontalis. Het team liet de vuurvliegjes in een tijdelijke tent vrij om hun gecoördineerde lichtsignalen nader te onderzoeken. Daarna werden de vliegjes weer teruggezet in de natuur.

Om een omgeving te creëren waarin ze de bewegingen en lichtpatronen van Photuris frontalis gecontroleerd konden bestuderen, plaatsten de onderzoekers 360o-videocamera’s in een verduisterde tent met daarin ruim twintig vliegjes. Met hun innovatieve onderzoek probeerden ze het geheim achter de synchronisatie van de lichtsignalen te ontrafelen.

Elk jaar laten vuurvliegjes van de soort Photuris frontalis in de maand mei hun lichtjes schijnen over het laagland van het Congaree National Park, waarbij ze een verbluffende lichtshow van snel aan en uit knipperende en gecoördineerde signalen laten zien.

“Het is absoluut magisch om op een zachte avond in mei in het park rond te lopen en deze vuurvliegjes in actie te zien komen,” zegt David Shelley, medewerker van het Congaree National Park. Shelley beschouwt de insecten als “charismatische microfauna”, die ons mensen herinnert aan het grote belang van insecten.

Een looppad slingert zich door het Corkscrew Swamp Sanctuary en zijn wetlands en moerassen, en langs een van de grootste opstanden van oeroude cipressen.

De Amerikaanse spookorchidee is niet de enige epifyt die in moerassen en ondergelopen bossen gedijt. Het weelderige bladerdak van oude bossen van moerascipressen vormt de ideale habitat en het perfecte microklimaat voor meerdere zeldzame epifyten, zoals de orchidee Polystachya concreta.

Bioloog Peter Houlihan inspecteert het ‘superspook’, dat op een hoogte van zo’n vijftien meter in een moerascipres leeft.

De alligatorappelboom is een belangrijke gastheer voor Amerikaanse spookorchideeën. Ze zijn in staat lange perioden van overstroming te overleven en hun dichte bladerdak draagt bij aan het ideale microklimaat voor de bloemen.

Voor zover bekend is het ‘superspook’ de grootste Amerikaanse spookorchidee in het wild in het zuiden van Florida. Het ‘spook’ kan tegelijkertijd een groot aantal bloemen tonen, soms de hele zomer lang.