Fotograaf pagina

Maroesjka Lavigne

Deze acaciabomen fotografeerde Lavigne in de Dodevlei. ‘Wat je ziet, zijn de overgebleven skeletten van de bomen. Deze zijn ongeveer 900 jaar oud, maar vergaan niet omdat het er te droog is.’

‘Kilometers lang volgde ik deze giraffen die het droge gebied moesten oversteken om bij de groene bomen te komen’, zegt Lavigne. ‘Helemaal alleen reed ik naast deze kudde giraffen, die af en toe verbaasd naar mij keken.’

In het kustplaatsje Hentiesbaai kwam Lavigne veel kleurrijke huizen tegen geïnspireerd op Nederlandse en Duitse architectuur. Dit roze huis is er daar een van.

Deze leeuwin fotografeerde Lavigne in nationaal park Etosha, waar ze veel foto’s schoot. ‘Het park was een grote troef, waar ik het geluk had veel dieren te kunnen fotograferen. Dit park ligt rond een grote zoutvlakte wat voor een heel speciale vegetatie en sfeer zorgt.’

De vorkstaartscharrelaar is een veelvoorkomende vogel in Afrika en zo ook in Nambië waar de fotograaf deze opname maakte.

Na uren geen enkel mens gezien te hebben, kwam Lavigne eindelijk een restaurant tegen om te lunchen. ‘Het feit dat je meer dieren dan mensen tegenkomt, geeft een heel speciaal gevoel. Je voelt de rust die er bestaat in de natuur zonder de mens,’ vertelt ze.

Lavigne: ‘Deze foto maakte ik in het gebied van de Sossusvlei, waar door overstromingen een rivier is ontstaan die in de loop der tijd opgedroogd is.’

Deze met stof bedekte boom fotografeerde Maroesjka in nationaal park Etosha, in het noorden van Namibië.

Lavigne: ‘De zuidelijke witte neushoorn, die ik fotografeerde in Namibië, was ooit een bedreigde diersoort maar door goede natuurbeheerprogramma's zijn er inmiddels weer veel in het wild te vinden.’