Fotograaf pagina

O. Louis Mazzatenta

True polar wander is mogelijk de oorzaak van de ondergang van levensvormen in het noorden van China die bekend staan als de Yanliao Biota. Door deze massale uitsterving ontstond uiteindelijk een nieuwe verzameling planten en dieren, die bekendstaat onder de naam Jehol Biota, waartoe ook de fossiele Jeholosaurus behoort die hier te zien is.

Als antwoord op ruim een decennium van protesten en onder druk van de wetenschap kondigde de Internationale Walvisvaartcommissie (IWC) in 1982 eindelijk een verbod op de commerciële walvisvangst af. Op een foto uit 1976 richt een walvisvaarder zijn harpoen op een potvis voor de kust van Pico, een van de eilandjes van de Azoren. Portugal sloot zich pas in 2002 bij de IWC aan.

De wetenschappelijke naam van deze soort, Mei long, betekent in het Chinees ‘diep slapende draak’, als verwijzing naar het feit dat met dit buitengewone fossiel een zeldzaam en vredig moment uit een dinosauriërbestaan is vastgelegd. Deze troödontide – hier van onderen gefotografeerd – ligt met zijn kopje onder zijn voorpoot opgerold in zijn nest, een houding die we kennen van moderne vogels. In deze foto zijn de poten van rechts naar links opgevouwen en is de staart rond de bovenzijde gewikkeld.

In deze close-up is het staartgedeelte te zien van een Chinese dinosauriër genaamd Sinornithosaurus millenii, een gevederde dromaeosauriër uit het vroege Krijt die verwant is aan de Velociraptor. In de staart werden botachtige ‘pezen’ gevonden die aan de ruggenwervels vastzaten. Deze smalle botstaafjes verstevigden de staart, zodat dit snelle en wendbare roofdier optimaal in evenwicht bleef en kon manoeuvreren.

In de fossielenrijke afzettingen van de Chinese provincie Liaoning zijn niet alleen dinosauriërs maar ook vroege vogelsoorten bewaard gebleven, zoals deze fragiele en sierlijke exemplaren van de 120 tot 125 miljoen jaar oude soort Confuciusornis sanctus. Deze vogelsoort wordt gekenmerkt door twee lange, lintvormige staartveren en behoort tot de dieren die het vaakst worden gevonden in de formaties van Yixian en Jiufotang uit het vroege Krijt; in Chinese musea worden inmiddels honderden exemplaren bewaard. Dit betekent dat wetenschappers vragen kunnen gaan stellen over variaties binnen populaties, wat bij gefossiliseerde soorten zelden mogelijk is.

Sinosauropteryx prima, uit de noordoostelijke Chinese provincie Liaoning, werd in 1996 ontdekt en wordt beschouwd als de tot nu toe oudste gevederde dinosauriër. De ontdekking van het donzige verenkleed – hier te zien als een donkere waas rond het hele fossiel – zette de paleontologie op haar kop; veel dinosauriërexperts waren er al langer van overtuigd dat vogels van dinosauriërs afstamden, maar hier zagen ze hun hypothese plotseling in steen voor zich. In de afgelopen twintig jaar zijn ruim vijftig andere soorten dinosauriërs ontdekt die afdrukken of andere tekenen van veren vertonen.

Thousands of life-size clay soldiers and horses stand guard over Emperor Qin Shi Huang's tomb near the city of Xi’an, China. Considered one of the greatest archeological discoveries of modern times, the Terra-Cotta Army was discovered in 1974 by a group of farmers.

Tijdens een voetbalwedstrijd in Bristol, Rhode Island, probeert een trainer de gemoederen van een druk gebarende speler te bedaren.

Met verf werden de soldatenbeelden voorzien van individualistische trekjes, zoals blijkt uit het oogwit en andere details van dit gezicht.

Echte wapenrusting zoals nagebootst in dit terracottafragment, moet als een dakpan over de bovenarm hebben gelegen. Daaronder droegen de meeste manschappen een jas die tot op de knieën viel, lange mouwen had en rond de taille met een riem werd ingesnoerd.