Fotograaf pagina

Pierpaolo Mittica

Veel werknemers blijven deeltijds in de zone. Ze blijven er vijftien dagen per maand of vier dagen per week. Ze wonen in de oude appartementen en slaapzalen en kopen wat ze nodig hebben in de plaatselijke winkels.

Zelfs Tsjernobyl heeft koffiebars en plekken om te ontspannen met vrienden. ‘Het is erg deprimerend om de hele tijd in een verlaten gebied te zijn,’ zegt Yuriy Tatarchuk, die meer dan twintig jaar in het gebied heeft gewerkt.

De plaatselijke sportzaal in de stad Tsjernobyl is een plek voor lichaamsbeweging en recreatie, zoals een partijtje pingpong na het werk.

Ongeveer honderd wetenschappers werken in de wetenschappelijke laboratoria van Tsjernobyl om de besmetting te controleren en de effecten van straling op het milieu te bestuderen. Na het ongeluk kwamen nucleaire deskundigen uit de hele voormalige USSR naar Tsjernobyl om de gevolgen van de ramp te onderzoeken.

Om de stad Pripjat binnen te komen, moet elke bezoeker een controlepost passeren en de nodige vergunningen laten zien. De bewakers bij de ingang draaien diensten van twaalf uur.

Personeel in de controlekamer van reactor 2 op een gewone werkdag. Hoewel reactor 1, 2 en 3 geen elektriciteit meer produceren, zal het ontmantelen tot 2065 duren.

Veel van de terugkeerders die in de afgelopen jaren zijn overleden, wilden begraven worden in de dorpen waar ze zijn geboren. Er zijn veel begraafplaatsen in de Vervreemdingszone. Deze ligt in Opachici.

In Tsjernobyl wacht een man in het Huis voor Cultuur en Bestuur tot de voorstelling begint. De geringe bevolking wordt vermaakt met concerten, voordrachten en conferenties.

De bewoner van dit huis in Kupovate overleed in 2015. Plaatsen als deze, waar alles uit iemands leven is achtergelaten, zijn niet ongewoon.

Enkele mensen zijn opnieuw in het dorp Kupovate gaan wonen en vormen een van de vele kleine gemeenschappen in het Oekraïense deel van de Vervreemdingszone.