Fotograaf pagina

Sulejman Bijedić

Pas onlangs is de drinkwatervoorziening naar de huizen in Počitelj hersteld. Daarvóór vingen de dorpelingen regenwater op en groeven ze zelf waterputten.

Tijdens de Bosnische Oorlog werden in en rond het dorp Počitelj – waar de familie van Bijedić vandaan komt – veel huizen en akkers platgebrand. In het hele gebied werden doelbewust slangen uitgezet, vertelt hij, opdat de oorspronkelijke bevolking er niet meer zou terugkeren.

Er wonen nog maar een paar kinderen in het dorp. Weinig jongeren willen nog op het land werken, zoals de traditie dat voorschrijft, maar de kosten voor een goede opleiding zijn voor veel gezinnen te hoog. “Hun toekomst is onzeker,” zegt Bijedić.

De dorpsoudste Zulfo kent talloze anekdoten over de mensen van het dorp en weet uit zijn hoofd welke families in de loop der eeuwen in dit gebied hebben gewoond.

Toen mannen en jongens in de oorlog naar concentratiekampen werden afgevoerd, vluchtten veel inwoners de wouden in. Sommige vluchtelingen hielden zich maandeling in het bos schuil voordat ze uit het gebied konden ontsnappen.

Een man mediteert na het gebed.

Rond het dorp liggen veel gomile, hopen stenen van soms wel vierenhalve meter hoog. Volgens oude legenden bedekken zij de beenderen van Griekse soldaten die hier tijdens de oorlogen tegen de Ottomanen aan de pest bezweken.

Voor een kudde schapen speelt een tiener met een kind.

De oorspronkelijke dorpelingen die er nog wonen, hebben een leven vol oorlog en opofferingen achter de rug.

Fata wordt langzaam blind. Ze brengt het grootste deel van de dag voor het raam door. Wanneer ik haar vraag mij iets te vertellen over de oorlog, zegt ze dat ze zich niets meer van die verschrikkelijk tijd kan herinneren – maar we weten beiden dat dat niet waar is.