Fotograaf pagina

Tad McCrea

De beroemde pieken van het massief Monte Fitz Roy hebben veel klimmers uitgedaagd. In 2002 ondernam wijlen Dean Potter een vrije solobeklimming van de hoogste piek, de Cerro Fitz Roy, en liet zich daarna naar beneden abseilen. Hij beschouwde het een van zijn beste beklimmingen. Maar de vrije soloklim van Reynolds hield in dat hij na het bereiken van de top langs dezelfde route weer naar beneden klom.

Reynolds (links) en Rolo Garibotti, expert op het gebied van beklimmingen in Patagonië, verkennen de route van de beklimming.

Klimmer Jim Reynolds maakt zichzelf in januari 2019 vertrouwd met het terrein van Argentijns Patagonië. Hier naderde hij de top van Aguja Guillamet in het Fitz Roy-massief met behulp van traditionele veiligheidsuitrusting. Drie maanden later, op 21 maart, zou Reynolds ‘free solo’ drie rotstorens beklimmen in het massief, inclusief Fitz Roy.

Reynolds geniet van het spectaculaire uitzicht terwijl hij in januari 2019 op de schouder van de Aguja Poincenot bivakkeert. “Deze dingen vereisen ontzettend veel respect voor de bergen,” zegt hij. “Bergen zijn prachtig, maar ze zijn ook meedogenloos.”

Reynolds beklom de noordflank van de Monte Fitz Roy langs de Afanassieff-route, links. Hij had deze route een week eerder al geprobeerd, maar besloot toen op intuïtie om de klim af te breken. De volledige beklimming en afdaling namen 15,5 uur in beslag.

In januari 2019 trotseerde Reynolds de harde wind op de top van de Aguja Poincenot, met op de achtergrond de beroemde Cerro Fitz Roy.