Fotograaf pagina

Viktor Lyagushkin

Deze foto werd onder de dichtgevroren Witte Zee in het Russische Noordpoolgebied gemaakt en heeft de titel ‘Twee werelden’ gekregen. Volgens Ljagoesjkin is “een ijsgat voor mij hetzelfde als een konijnenhol waardoorheen Alice in haar Wonderland kan vallen.”

De Orda-grot, ’s werelds grootste gipsgrot, is ruim 4800 meter lang. Het heldere water en grotkamers in puur wit maken dit stelsel een genot om te onderzoeken – en te fotograferen.

Een skeletgarnaal (caprella) zweeft boven een ribkwal als een ruimteschip. De garnalen zijn klein maar erg actief; ze eten en vechten non-stop met elkaar.

Ook dit dier is een ribkwal, maar van een andere soort. Zijn guirlandes van ‘feeënlichtjes’ is in werkelijkheid een drijvend vangnet dat door de ribkwal zo breed mogelijk wordt uitgespreid om zoöplankton te verstrikken.

De gewone zeedonderpad Myoxocephalus scorpius is een vis uit de familie van de donderpadden. De vis beschermt zijn territorium tegen soortgenoten en overvalt zijn prooi in een hinderlaag. Dit exemplaar viel fotograaf Ljagoesjkin aan toen hij de vis probeerde vast te leggen. De donderpad blies zichzelf op, opende zijn bek en haalde uit naar de hand van de fotograaf.

Dit dier mag dan lijken op een ruimteschip dat op het punt staat in hyperdrive weg te schieten, maar het gaat om de ribkwal Beroe cucumis. De kwal heeft geen tentakels en voedt zich met andere ribkwallen.

Deze gesteelde kwal van de soort Lucernaria quadricornis kan zijn klok als ‘poten’ gebruiken om zich op een stuk steen of zeewier vast te zetten.

De zeeanemoon Metridium senile is een roofdier dat met zijn tentakels kleine organismen vangt die op de zeestroming voorbijdrijven.

Dit wezen, dat doet denken aan een brein, is een ribkwal van de soort Mnemiopsis ctenophore. Deze ribkwal steekt niet, maar is een vleeseter die zich voedt met alles wat op zijn weg komt, ook andere ribkwallen.

Een spookkreeftje zit op een suikerwier (Laminaria saccharina) en bekijkt hoe een vleesetende zeester op voedsel jaagt.