Zodra de herfst in Alaska op zijn einde loopt, gaat Ryota Kajita op zoek naar het eerste ijs van de winter. Dat doet hij elk jaar. Kajita is geboren in Japan en woont nu in Fairbanks. Deze fotograaf gelooft dat “alles, hoe onbeduidend ook, samenhangt met grotere aspecten van onze planeet.” Een voorbeeld daarvan is volgens hem het ijs dat vijvers en meren afsluit en nog zichtbaar is voordat het door sneeuw wordt bedekt.

Sinds 2010 maakt Kajita foto’s van het ijs voor zijn project Ice Formations. Hij is gefascineerd door de geometrische patronen van bruisende bubbels onder het bevroren oppervlak en de sneeuw- en ijskristallen die erover zijn uitgestrooid. Op veel foto’s zie je composities met ingesloten, bevroren bubbels methaan en kooldioxide.

Kajita beschrijft de wetenschap achter de beelden voor zijn project Ice Formations voor de website galleryLifeFramercom Veel van deze patronen bestaan uit bevroren belletjes gas zoals methaan en kooldioxide die door het ijs zijn ingesloten Wanneer water bevriest vormt zich langzaam een laag ijs op het oppervlak waarin de gassen worden gevangen Hierdoor ontstaan unieke geometrische patronen IJs en sneeuwkristallen op het ijs zorgen voor een extra dimensie
Kajita zegt dat de patronen in het ijs die hij heeft gefotografeerd 25 tot 75 centimeter in doorsnee zijn Hoewel hij ze prachtig vindt maakt hij zich ook zorgen over wat ze betekenen Omdat methaangas als een van de belangrijkste oorzaken van het broeikaseffect wordt gezien onderzoeken wetenschappers in Alaska wat de relatie van deze bevroren bubbels is ten opzichte van klimaatverandering
Kajita zegt dat de patronen in het ijs die hij heeft gefotografeerd, 25 tot 75 centimeter in doorsnee zijn. Hoewel hij ze prachtig vindt, maakt hij zich ook zorgen over wat ze betekenen. “Omdat methaangas als een van de belangrijkste oorzaken van het broeikaseffect wordt gezien, onderzoeken wetenschappers in Alaska wat de relatie van deze bevroren bubbels is ten opzichte van klimaatverandering.”

Hoewel Kajita deze patronen graag fotografeert, baren ze hem wel zorgen. Naarmate de noordelijke regionen van de aarde opwarmen, ontdooit de permafrost steeds sneller. Hierdoor komt meer methaan vrij. Dit is een schadelijk broeikasgas.

Kajita hoopt dat mensen die zijn foto’s zien, zich “verbonden voelen met de natuur” en dat ze door die verbondenheid “grotere problemen zullen aanpakken, zoals klimaatverandering.”

Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com.

Je hebt maar kort de tijd om ijspatronen te vinden zegt Kajita omdat alles wordt bedekt zodra de sneeuw valt
“Je hebt maar kort de tijd om ijspatronen te vinden,” zegt Kajita, “omdat alles wordt bedekt zodra de sneeuw valt.”