Foto’s laten zien hoe de wereld door COVID-19 veranderde

Op 11 maart is het precies twee jaar geleden dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) formeel bekendmaakte dat een nieuw coronavirus een pandemie had veroorzaakt. Terwijl het virus zich over de wereld verspreidde, had de mensheid maar weinig tijd om zich in te stellen op lockdowns en enorme aantallen slachtoffers.

Tot dusver zijn bijna zes miljoen mensen aan COVID-19 overleden, een dodental dat volgens experts maar ten dele de werkelijke schade weergeeft die door de pandemie is aangericht. In ziekenhuizen moesten zorgmedewerkers tot het uiterste gaan, onenigheid over coronamaatregelen verdeelden talloze samenlevingen, voor miljoenen rouwende families zal het leven nooit meer hetzelfde zijn en voor nog meer mensen lijkt de tijd waarin ‘anderhalve meter’ een vreemd begrip was, oneindig ver weg.

In de afgelopen twee jaar legde National Geographic door de lens van ruim tachtig fotografen in tientallen landen vast hoe de wereld op COVID-19 reageerde. In de angstaanjagende begindagen lieten Cédric Gerbehave’s aangrijpende foto’s van Belgische artsen en verpleegsters zien hoe ziekenhuizen op traumatische wijze werden overweldigd door een ziekte die nog niet goed werd begrepen. Tamara Merino toonde het hartverscheurende isolement van de lockdown in Chili. En Muhammad Fadli nam ons mee naar een Indonesische begraafplaats waar feitelijk geen plek meer was voor de talloze COVID-19-doden die er werden binnengebracht.

Onze fotografen legden ook vast hoe de wereld zich op deze uitdagingen instelde. Gezinnen ontdekten nieuwe manieren om met elkaar om te gaan terwijl contacten met dierbaren werden beperkt door social distancing. Mensen vonden nieuwe manieren om te rouwen in een tijd waarin we geen afscheid konden nemen. Van Haïti tot Zuid-Korea konden scholen veilig hun deuren weer openen door de invoering van mondkapjes, kleinere klassen en examens in de buitenlucht. En afgestudeerden van de Howard University bedachten een uitgelaten manier om hun buluitreiking in de openlucht te vieren: door al dansend door de straten van Washington DC te trekken.

Nu de pandemie zijn derde jaar ingaat, benadrukken wetenschappers dat de ziekte nog niet voorbij is. Wereldwijd zijn ruim tien miljard doses van diverse COVID-19-vaccins toegediend – maar dat is niet genoeg om de kans op golven van nieuwe, nog dodelijker varianten de kop in te drukken. Toch zijn er aanwijzingen dat we de weg naar een nieuwe normaliteit kunnen vinden.

Veel van deze foto’s zijn gemaakt dankzij de steun van het COVID-19 Emergency Fund for Journalists, dat in maart 2020 door de National Geographic Society werd opgezet en sindsdien meer dan 324 projecten in ruim zeventig landen heeft gefinancierd. Deze projecten getuigden van de sociale, emotionele, economische, opvoedkundige en politieke uitdagingen waarmee huishoudens in de hele wereld werden geconfronteerd.

Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op nationalgeographic.com

LOUISIANA, VERENIGDE STATEN In het ziekenhuis Our Lady of the Angels in Bogalusa, Louisiana, zet arts Gerald Foret een volledig ademhalingsmasker op voordat hij zijn COVID-19-patiënten bezoekt. Het masker werd gedoneerd toen het ziekenhuis bijna door zijn N95-wegwerpmaskers heen was. In de eerste maanden van de pandemie werden zorgstelsels geconfronteerd met ernstige tekorten aan mondkapjes, wegwerphandschoenen en andere beschermende kleding, waardoor werknemers in de eerstelijnszorg, onder wie Foret, gevaar liepen om besmet te raken.

DAGESTAN, RUSLAND In het enige kraamziekenhuis van Dagestan in Rusland is een baby ter wereld gebracht. Dagestan ligt in het uiterste zuidwesten van Rusland aan de Kaspische Zee. De grotendeels islamitische deelrepubliek kreeg in het voorjaar van 2020 te maken met een rampzalige golf van COVID-19-besmettingen. Het hoge aantal slachtoffers in Dagestan riep de vraag op of het officiële dodental in de rest van Rusland niet werd verdoezeld.

ESPINAR, PERU In het Peruaanse stadje Espinar vecht Alfonso Sellano (64) tegen COVID-19 terwijl zijn vrouw en verpleegster hem verzorgt. In maart 2022 was het percentage doden als gevolg van de pandemie nergens ter wereld hoger dan in Peru. Volgens experts kan dat worden toegeschreven aan het gebrekkige Peruaanse zorgstelsel en de blijvende ongelijkheid in het land, waardoor achtergestelde bevolkingsgroepen zich amper tegen het virus kunnen beschermen. Zo waren veel mensen gedwongen om ook tijdens lockdowns naar hun werk te gaan om in hun onderhoud te voorzien.

MONS, BELGIË In het Belgische Mons kunnen twee verpleegsters tijdens de overname van hun dienst een korte gezamenlijke pauze nemen. Zoals veel zorginstellingen in de wereld werden ook Belgische ziekenhuizen in de begindagen overweldigd door de instroom van grote aantallen patiënten die met het nog onbekende virus worstelden. Deze verpleegsters waren van hun normale werk overgestapt naar de permanente verzorging van COVID-19-patiënten – als versterking van de frontlinie in een lange en uitputtende veldslag.

NAIROBI, KENIA COVID-19 heeft vooral huisgehouden in Afrikaanse sloppenwijken, waar miljoenen armen dicht op elkaar wonen en vaak geen toegang hebben tot schoon drinkwater en sanitair. Voor een controlestation in de Keniaanse hoofdstad Nairobi, dat werd opgezet door de hulporganisatie Shining Hope for Communities, nemen zorgmedewerkers de temperatuur op bij bewoners van de wijk Kibera (26 maart 2020).

WASHINGTON, VERENIGDE STATEN Thuiszorgwerkster Delores Jetton baadt haar cliënte Jean Robbins in een zonovergoten slaapkamer. ‘Als ze iemand een bad geeft, doet ze alles heel langzaam en met gebeden. Ze wast ze met warm water en warme handen, iets wat door deze ouderen zeer op prijs wordt gesteld, omdat ze tegen het einde van hun leven vaak met pijn en angsten worden geconfronteerd,’ schrijft fotografe Lynn Johnson. ‘Tijdens het baden zie je dat Robbins zich na verloop van tijd overgeeft aan de zachte aanrakingen.’ Zelfs na de komst van uiterst werkzame vaccins lopen mensen van boven de 65 een hoger risico om aan COVID-19 te overlijden. Veel ouderen wordt aangeraden om thuis te blijven in plaats van zelf naar een ziekenhuis te gaan, waardoor de vraag naar thuiszorg aanzienlijk is gestegen, en dat terwijl in de afgelopen twee jaar veel thuiszorgmedewerkers al de grenzen van hun capaciteiten hebben bereikt.

JAKARTA, INDONESIË In Jakarta, Indonesië, ligt het gebalsemde lichaam van een COVID-19-slachtoffer nog op een ziekenhuisbed, in afwachting van een lijkenzak. Twee verpleegsters hadden circa een uur nodig om de dode in plastic zeil te wikkelen – een maatregel die is bedoeld om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Indonesiërs waren geschokt toen ze de foto zagen, want hij toont het menselijke aspect van de verschrikkingen die de pandemie met zich meebrengt. ‘Duidelijk is dat de kracht van dit beeld de discussie over het coronavirus heeft aangezwengeld,’ zei fotograaf Joshua Irwandi in juli 2020 tegen National Geographic. ‘We moeten de opofferingen en de risico’s voor artsen en verplegers opnieuw afwegen.’

DHAKA, BANGLADESH Op de begraafplaats van Rayer Bazar in Dhaka, Bangladesh, spreekt Farid het islamitische begrafenisgebed janazah uit voor een COVID-19-slachtoffer en voor verwanten die de begrafenis bijwonen. In Bangladesh werd deze begraafplaats in april 2020 officieel aangewezen als de plek waar slachtoffers van de pandemie moesten worden begraven.

HUANCAVELICA, PERU In april 2021 wachten medewerkers van een begrafenisonderneming in Huancavelica op het einde van de rouwdienst om de kist daarna in een graf op het stadskerkhof te plaatsen. Zoals de rest van het land werd ook dit plaatsje in Centraal-Peru tijdens de pandemie zwaar getroffen.

NEW YORK, VERENIGDE STATEN Nadat ze op de begrafenis van Annie Lewis in New York anderhalve meter afstand hebben bewaard, verzamelen familieleden zich rond de kist om haar de laatste eer te bewijzen. In de VS is de COVID-19-pandemie vooral in zwarte gemeenschappen met lage inkomens hard aangekomen. Zoals fotograaf Ruddy Roye in National Geographic opmerkte: ‘De coronavirus-pandemie heeft de verdeeldheid in onze stad blootgelegd.’

JAKARTA, INDONESIE In het noorden van Jakarta bezoeken verwanten het verse graf van een dierbare op de openbare begraafplaats van Rorotan in de wijk Cilincing (21 juli 2021). De begraafplaats is gereserveerd voor COVID-19-slachtoffers en werd in maart 2021 geopend. Hoewel hier 7200 mensen kunnen worden begraven, werd de beschikbare ruimte al snel ingenomen door de vele doden die door de opkomst van de Delta-variant in Indonesië werden binnengebracht; tijdens de nieuwe golf van besmettingen werd het land een van de epicentra van de pandemie. Als noodmaatregel kondigde het stadsbestuur aan dat er meer grondgebied aan de begraafplaats van 25 hectare zou worden toegevoegd.

DETROIT, VERENIGDE STATEN Op het Elmwood Cemetary in Detroit staat Elaine Fields samen met haar dochter Etana Fields-Purdy bij het graf van haar man (14 juni 2020). Eddie Fields, gepensioneerd werknemer bij General Motors, was in april aan de complicaties van een COVID-19-besmetting overleden. ‘Het is heel zwaar, want we hadden geen gelegenheid om te rouwen,’ zei Elaine tegen fotograaf Wayne Lawrence. ‘We mochten niet bij hem komen en niet bij zijn begrafenis aanwezig zijn, dus is ons rouwproces verstoord.’

DETROIT, VERENIGDE STATEN In Detroit poseert Biba Adams, een journaliste uit Detroit, samen met haar dochter Maria Williams en haar oma Gia Williams voor een foto (10 juni 2020). Adams verloor haar moeder, oma en tante door het coronavirus. ‘Dat je je moeder verliest, is al erg genoeg,’ zei Adams eind juli 2020, toen de pandemie in de VS inmiddels meer dan 150.000 doden had geëist. ‘Maar om haar te verliezen als een van de 150.000 dodelijke slachtoffers is nog pijnlijker. Ik wil niet dat ze een nummer is. Ze had dromen, dingen die ze graag nog wilde doen. Ze wás iemand. En ik zal haar naam verheffen.’

CREWKERNE, GROOT-BRITTANNIË Familieleden leggen bloemen op de kist van Eric Hallett (76), kort voordat hij in een begrafenisauto naar het crematorium van Crewkerne, Engeland, wordt gebracht (4 mei 2020). Door de voorschriften die wegens de pandemie waren afgekondigd, moest het crematorium het aantal rouwenden per begrafenis inperken. In plaats daarvan stonden Halletts dierbaren langs de kant van de weg om hem vaarwel te zeggen.

CONNECTICUT, VERENIGDE STATEN In april 2020 verloren de zusters Dana Cobbs en Darcey Cobbs-Lomax hun vader en grootmoeder van vaders kant aan COVID-19. Evelyn Cobbs werd een dag na haar zoon Morgan in een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, en beide familieleden overleden een week na elkaar. Fotografe Celeste Sloman nam dit virtuele portret van de zusters, die vanwege de coronavirus-maatregelen vanaf een veilige afstand hun dierbaren vaarwel moesten zeggen.

WASHINGTON DC, VERENIGDE STATEN De witte vlaggetjes die hier op de National Mall in Washington DC zijn geplant, vertegenwoordigen elk een Amerikaan die aan COVID-19 is overleden. Toen de kunstinstallatie in september 2021 werd geopend, waren er inmiddels meer dan 670.000 coronadoden in het land gevallen. Ruim dertig uur lang observeerde fotograaf en National Geographic-onderzoeker Stephen Wilkes hoe bezoekers door de zee van witte vlaggetjes wandelden en legde daarbij afzonderlijke mensen vast die ieder voor zich de omvang van de pandemie probeerden te bevatten. Als onderdeel van zijn serie ‘Day and Night’ nam Wilkes 4882 foto’s van de installatie en smeedde ze samen tot één enkele composietfoto.

ALABAMA, VERENIGDE STATEN Kristiana Nicole Bell neemt deel aan een wake bij kaarslicht in de St. Margaret of Scotland Catholic Church in Foley, Alabama, waar ze later die avond wordt gedoopt. De dienst vond plaats op de avond vóór Eerste Paasdag en werd door pater Paul Zohgby zowel in het Engels als Spaans voorgegaan. Acht jaar geleden had de pater besloten dat het belangrijk was om Spaanse te leren, zodat zijn zielenzorg ook ten goede kwam aan de groeiende immigrantengemeenschap uit Latijns-Amerika. Tegen fotografe Natalie Keyssar zei Zohgby dat hij opgetogen was dat hij zijn gemeente weer persoonlijk kon toespreken nadat hij acht dagen met zware symptomen van COVID-19 in het ziekenhuis had gelegen.

SHANGHAI, CHINA Nadat hij twee weken in quarantaine had gezeten omdat hij vanuit België naar Shanghai was gevlogen, geeft Justin Jin zijn temperatuur door aan een arts die aan de andere kant van de gesloten deur van zijn hotelkamer staat. De foto werd gemaakt door het kijkgaatje van de deur. Jin maakte de omslachtige reis om zijn vader te bezoeken, die kort daarvoor was geopereerd.

KUALA LUMPUR, MALEISIË Fotograaf Ian Teh reist voor zijn werk de halve wereld rond, maar door de pandemie was hij gedwongen thuis te blijven, bij zijn vrouw Chloe Lim in Kuala Lumpur, Maleisië. ‘Mijn partner en ik zijn blij dat onze beide families veilig en wel zijn,’ zegt hij. ‘De pandemie heeft ons de gelegenheid geboden om virtueel meer met onze dierbaren op te trekken.’ Dit zelfportret van het stel nam hij op een van hun favoriete plekjes in het appartement, dat uitkijkt op naburige huizen en groenruimten. ‘Het is hier vredig,’ zegt hij.

BUENOS AIRES, ARGENTINIË Op 27 april 2020 regende het hard in Argentinië, waar op 20 maart een volledige lockdown begon die ruim vier maanden zou duren. Fotografe Sarah Pabst voelde zich opgesloten en was nog aan het herstellen van een miskraam toen ze haar fototoestel ter hand nam om haar ervaringen tijdens de pandemie vast te leggen. Het resultaat: Morning Song, een fotografieproject waarin ze moederschap, liefde, rouw en onze band met de natuur onderzocht.

MILAAN, ITALIË Greta Tanini en Cristoforo Lippi besloten om van de strenge lockdown in Italië gebruik te maken door de tijd die ze nu samen doorbrachten te beschouwen als een hernieuwde verkenning van hun relatie. Ze verdeelden de huishoudelijke taken – zoals boodschappen doen, schoonmaken en opruimen – onder elkaar en beperkten hun sociale omgang tot het kletsen met de buren, op veilige afstand om het virus niet verder te verspreiden.

NEW YORK, VERENIGDE STATEN Het Apollo Theater is al sinds de jaren dertig een instituut in de wijk Harlem en een van de plekken waar destijds nieuwe muziekvormen als jazz, r&b en blues tot dé genres van het Amerikaanse leven uitgroeiden. Het Apollo was een van de vele historische concertzalen in New York die begin 2020 hun deuren sloten om de verspreiding van COVID-19 tegen te gaan. Het theater zou anderhalf jaar dicht blijven en kon pas in augustus 2021 weer worden geopend, tot grote vreugde van muziekliefhebbers.

MILAAN, ITALIË In het voorjaar van 2020 stonden de beroemde Drie Gratiën, die tussen 1812 en 1817 door beeldhouwer Antonio Canova werden gecreëerd, er in de rotonde van de Galleria d’Italia te Milaan wat verlaten bij. Door de coronavirus-pandemie moesten musea in heel Europa maandenlang gesloten blijven, waardoor werd gevreesd dat sommige door het verlies aan inkomsten hun deuren definitief zouden moeten sluiten. Maar in juni 2020 gingen sommige instellingen weer open voor een beperkt aantal bezoekers, van wie de temperatuur werd gecheckt. Ook moesten ze anderhalve meter afstand bewaren.

VERACRUZ, MEXICO Fotografe Mariceu Erthal nam dit zelfportret in juli 2020, toen ze voor het eerst weer de zee opzocht nadat ze tijdens diverse lockdowns lange tijd thuis had gezeten. Volgens eigen zeggen leverde de quarantaine haar een zekere ‘gemoedsrust op en stelde deze periode mij in staat om mijn eigen verdriet en angsten te onderzoeken.’

CALIFORNIË, VERENIGDE STATEN Drie maanden voordat grote delen van de VS door lockdowns werden getroffen, ontdekte fotografe Bethany Mollenkof dat ze zwanger was. Tijdens haar gedwongen quarantaine in Los Angeles begon ze haar eigen ervaringen vast te leggen – van de eerste echografie van haar foetus (die haar man alleen via FaceTime vanaf het parkeerterrein kon bekijken) tot de geboorte van hun kind. Hoewel Mollenkof op een natuurlijke geboorte had gehoopt, besloot ze om toch in het ziekenhuis te bevallen, voor het geval er complicaties zouden optreden – wat de juiste keuze bleek te zijn. Na het breken van de vliezen kwamen de weeën niet op gang. Uiteindelijk moesten die kunstmatig worden opgewekt om de baby veilig en wel ter wereld te brengen. ‘Ik dacht aan mijn vrienden en mijn omgeving. Ik vroeg me af hoe het zou zijn om ouders te worden in een tijd van isolement, waarin je geen mensen om je heen hebt die kunnen helpen, mensen die onze dochter jaren later zouden kunnen vertellen dat ze haar hebben vastgehouden toen ze nog maar een paar dagen oud was,’ schreef Mollenkof in een foto-essay voor National Geographic. ‘Maar ik dacht ook aan al die vrouwen die in de loop van de geschiedenis oorlogen, pandemieën en miskramen hebben doorstaan. Ik werd geleid door hun volharding.’

NEW YORK, VERENIGDE STATEN Na de bevalling van haar dochter Suzette ligt Kim Bonsignore uitgeput in het bevallingsbad in haar woonkamer in New York (20 april 2020). Toen de Bonsignores te horen kregen dat familieleden niet in de verloskamer aanwezig mochten zijn om de kans op COVID-19-besmettingen te verkleinen, besloten ze dat Kim niet in het ziekenhuis zou bevallen, zoals oorspronkelijk gepland, maar thuis.

MOSKOU, RUSLAND Op 9 mei 2020 – de Dag van de Overwinning in Rusland – houdt een verpleegster in volledig beschermende kleding een bos bloemen vast voor een patiënt in Hospitaal Nr. 52 in Moskou. Op Ruslands belangrijkste nationale feestdag wordt de overgave van nazi-Duitsland in 1945 herdacht. Hoewel de feestelijkheden dit jaar vanwege de pandemie wat minder uitbundig waren, organiseerde het ziekenhuis een klein eerbetoon aan opgenomen veteranen en hun familieleden.

SANTIAGO, CHILI Fotografe Tamara Merino nam dit zelfportret met haar zoon Ikal op de eerste dag van een totale lockdown in Santiago de Chile. ‘Het isolement voelt drukkender en overweldigender aan als het van buiten wordt opgelegd,’ schreef zij. ‘Als we vrijheid van handelen hebben en niettemin besluiten om thuis te blijven, voelen we ons toch vrij. Maar dat is nu voorbij.’

USHUAIA, ARGENTINIË Op deze opname van een warmtescanner is te zien hoe klanten een supermarkt in Ushuaia, de hoofdstad van het Argentijnse deel van Tierra del Fuego, betreden. De overgrote meerderheid van de etenswaren op het eiland moet worden geïmporteerd en de distributie ervan wordt verzorgd door enkele grote supermarktketens, wat het bewaren van anderhalve meter afstand er niet eenvoudiger op maakte. Tijdens de lockdown werden de ingangen van de winkels voorzien van warmtescanners om de temperatuur van binnenkomende klanten te checken. Klanten met verhoging werden naar huis gestuurd.

NAIROBI, KENIA Meisjes bewaren afstand terwijl ze in de rij staan voor een badhuis in Kibera, een sloppenwijk in de Keniaanse hoofdstad Nairobi. De meeste bewoners van de wijk hebben geen beschikking over eigen sanitair, dus deelt een lokale organisatie gratis drinkwater uit om mensen op het gebied van persoonlijke hygiëne te helpen en zo de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan.

ISTANBOEL, TURKIJE Een medewerker van de stad Istanboel ontsmet de straten van de wijk Beyoglu (14 april 2020). Normaliter is het in deze wijk, met zijn oude wijnhuizen, musea, nachtclubs en winkels, een drukte van belang, maar aan het begin van de pandemie werd het hier akelig rustig. Aanvankelijk probeerden veel steden de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan door straten met ontsmettingsmiddelen te besproeien – een praktijk die uiteindelijk door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) werd afgeraden, aangezien de gebruikte chemicaliën waarschijnlijk niet goed waren voor de volksgezondheid.

LUCKNOW, INDIA Migranten klimmen op een vrachtwagen die hen naar hun dorp in de buitenwijken van de metropool Lucknow, India, zal brengen (6 mei 2020). Toen de Indiase regering op 24 maart een nationale lockdown afkondigde, verbood ze haar burgers om nog langer te reizen en op de plek te blijven waar ze op dat moment verbleven. Maar daardoor kwam de voedselvoorziening voor de enorme migrantenbevolking, die dagelijks vanuit omliggende dorpen naar de stad trekt, in gevaar. Na verdere beraadslagingen en de invoering van nieuwe veiligheidsmaatregelen slaagden de deelstaatregeringen erin de migrantenbevolking met speciale treinen naar hun dorpen terug te brengen.

JAKARTA, INDONESIË Na lange tijd krijgen leerlingen weer persoonlijk les op de Lagere School Nr. 1 in Jakarta, Indonesië. In de herfst van 2021 konden in de hele stad ruim zeshonderd scholen hun deuren weer openen voor persoonlijke lessen – drie dagen in de week en onder strikte voorwaarden. De scholen mogen niet te veel leerlingen tegelijk toelaten, zodat de helft van de leerlingen van elke klas thuis wordt onderwezen, via een videoverbinding. De Indonesische minister van Onderwijs Nadiem Makarim maakte zich hard voor een terugkeer naar gewone lessen. In het parlement zei hij dat de COVID-19-lockdowns ‘leerachterstanden hebben veroorzaakt die permanente gevolgen hebben.’

PÉTION-VILLE, HAÏTI Op een middelbare school in Pétion-Ville, Haïti, deelt een leerling aan het begin van de les mondkapjes uit aan zijn klasgenoten. Overal ter wereld werd het onderwijs door de pandemie verstoord, maar Haïti werd in dat opzicht bijzonder zwaar getroffen omdat de leerlingen daar als gevolg van politieke onrust en natuurrampen al eerder een leerachterstand hadden opgelopen. In augustus 2020 gingen de meeste scholen in het Caraïbische landje weer open, onder voorwaarde dat de leerlingen mondkapjes droegen.

YONGIN, ZUID-KOREA Aankomende verzekeringsagenten zitten op 25 april 2020 in Zuid-Korea verspreid over een voetbalveld achter een bureau om examen te doen. De Korea Life Insurance Association en de General Insurance Association of Korea behoorden tot de vele publieke en particuliere instellingen die zich tijdens de pandemie hielden aan de afstandsregels bij examens. Er stond die dag veel wind, maar er deden in heel Korea meer dan 18.000 mensen mee aan het examen voor verzekeringsagent. Ze waren blij dat het na twee maanden weer werd gehouden.

NAIROBI, KENIA De 18-jarige Stephen Onyango (midden) geeft zijn broers Collins en Gavan les, terwijl hun zus Genevieve Akinyi toekijkt in hun woning in Kibera. Ze gingen niet meer naar school sinds de Keniaanse regering halverwege maart alle scholen sloot om de verspreiding van COVID-19 tegen te gaan. Stephen vertelde fotograaf Brian Otieno dat zijn leraar hem een app had aangeraden om les te geven aan zijn broers. “Het is mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat mijn broertjes thuis studeren na het coronavirus er is, en we weten niet hoelang dit duurt,” zei hij. Kenia heropende de scholen in januari 2021, ondanks het feit dat de pandemie nog niet over was.

WASHINGTON D.C., VERENIGDE STATEN Leden van studentenvereniging Phi Beta Sigma doen op 8 mei 2021 een geïmproviseerde dans na de afstudeerceremonie van de Howard University in Washington D.C. Er mochten alleen studenten aanwezig zijn bij de persoonlijke ceremonie in het openluchtstadion van de universiteit. Familie en vrienden van de studenten verzamelden zich buiten het stadion.  “Terwijl ik rondrende over de campus, drong het tot me door hoeveel de studenten in het voorafgaande jaar hadden meegemaakt en hoe dit ene moment voor ze moest voelen,” zei fotograaf Jared Soares. “Ik vond het een groot voorrecht om er getuige van te kunnen zijn hoe de studenten dit vierden, en het betekende nog meer voor me als je nagaat wat wij als gemeenschap de afgelopen anderhalf jaar voor onze kiezen hebben gehad.”

SEOUL, ZUID-KOREA Inwoners van Seoul zitten in een weekend aan het eind van de zomer van 2021 op picknickkleedjes op het gras in het Ttukseom Hangang Park. Het park, dat onder een ringweg ligt die leidt naar een brug en een snelweg, is een populaire plek voor jong en oud.

KABOEL, AFGHANISTAN Nadia, een van de presentatoren van de tv-talentenshow Afghan Star, interviewt jonge vrouwen met mondkapjes op tijdens een opname op 18 februari 2021. Toen de Taliban het land steeds meer in hun greep kregen, werd de situatie steeds bedreigender voor de deelnemers en medewerkers van Afghan Star; de juryleden en deelnemers moesten tot het eind van het seizoen in een safehouse verblijven met gewapende bewakers en barricades voor de deur. Kaboel viel zes maanden nadat deze foto werd genomen in handen van de Taliban waardoor de toekomst onzeker is voor Afghaanse vrouwen.

BERLIJN, DUITSLAND Feestgangers in Berlijn staan op 28 augustus in een gang van de Ritter Butzke, een befaamde club voor elektronische muziek. De Ritter Butzke, dat onlangs door de regering werd aangewezen als een Duitse culturele instelling, kreeg (net als andere clubs met buitenruimtes) afgelopen zomer toestemming om weer open te gaan. Er gelden nog wel enkele coronamaatregelen: door middel van bordjes worden gasten aangespoord om mondkapjes te dragen en niet te drinken op de dansvloer.

CARACAS, VENEZUELA Leden van het Orquesta Sinfónica Gran Mariscal de Ayacucho spelen muziek van hun nieuwe album Sinfonía Desordenada (Rommelige symfonie), tijdens een openluchtconcert op 12 november 2021 in de Venezolaanse hoofdstad Caracas. Het album werd opgenomen tijdens de lockdown, door 75 muzikanten die elementen van klassieke muziek combineerden met Afro-Caribische ritmes.

AMMAN, JORDANIË Een jongen laat in april 2020 tijdens de lockdown zijn vlieger op in Amman in Jordanië. In maart waren de door de regering opgelegde beperkingen gedurende enkele dagen nog strenger. Bijna alles was gesloten en mensen mochten niet naar buiten, zelfs niet om voedsel of medicijnen te halen. Tanks en legertrucks werden ingezet om de maatregelen te handhaven.  De stad Amman is op heuvels gebouwd en vanuit zijn keuken kon fotograaf Moises Saman de echo’s van de sirenes horen die door de hele stad afgingen en die anders worden gebruikt om te waarschuwen voor luchtaanvallen. Hij bleef met zijn gezin binnen tot de maatregelen werden versoepeld. Daarna ging hij op zoek naar plekken waar vluchtelingen wonen, zoals de wijk waar hij deze foto nam. Er werd gevreesd dat de dichtbevolkte nederzettingen en wijken zouden leiden tot een oncontroleerbare verspreiding van COVID-19, maar door de strenge lockdown in Jordanië kon de verspreiding van de ziekte in de eerste maanden worden tegengegaan. Naarmate de lockdownmaatregelen versoepelden, nam het aantal ziektegevallen in de herfst echter een hoge vlucht, wat een waarschuwing is voor alle landen om waakzaam te blijven.