5 tips: Zo fotografeer je mensen
Catherine Karnow: ‘Voor een goed portret wil je dat mensen diep in de camera kijken, je wil hun totale aandacht op dat moment. Dat lukt niet als je weinig zegt en meteen je camera pakt. Een camera kan heel bedreigend zijn: zo’n zwart, vreemd object. Eigenlijk moet je als fotograaf het tegenovergestelde zijn van dat onpersoonlijke harde ding. Wees warm, vriendelijk en zachtaardig. Vertel wat je komt doen en en wat je samen met hen wil bereiken. Maak mensen deel van je opdracht.’
‘Ik vind het bij mijn werk horen om mijn foto’s ook met de geportretteerden te delen. Een mooi portret is iets waardevols om voor altijd te koesteren, en ik maak er mensen vaak enorm blij mee. Bovendien opent het deuren. Als ik in een bepaalde gemeenschap terugkom om portretten uit te delen, willen buren of vrienden ook opeens op de foto.’
‘Dit is een goede manier om dichter bij mensen te komen. Iedereen is gek op zijn huisdier, dat geldt eigenlijk voor vrijwel alle culturen. Mensen ervaren het niet als bedreigend wanneer je iets over hun hond zegt, wel als het om hun kleren of hun kinderen gaat. Zo breek je heel makkelijk het ijs. Vaak haal je bij het fotograferen van hun huisdier vanzelf mensen over de streep om te poseren voor een portret.’
‘Als ik op een markt of in een winkel ben, let ik erop dat ik altijd iets koop. Het is belangrijk om interesse te tonen in wat iemand verkoopt. Ik ben regelmatig in Vietnam, en zo vaak zie ik busladingen toeristen uitstappen bij Siem Riep die bij de souvenirkraampjes meteen beginnen te klikken met hun camera’s. Terwijl het maken van de foto eigenlijk het laatste moet zijn wat je doet. Wees respectvol en koop iets!’
‘Als iemand een drankje aanbiedt en je wijst het af, dan wijs je eigenlijk ook die persoon af. Wees open. Door samen iets te drinken stel je mensenop hun gemak. Ze ontspannen, en dat zorgt voor levendige foto’s. Op een markt in Hongkong mocht ik aanschuiven voor de lunch met een groep bankiers. We hebben een halfuur zitten eten en kletsen. Het fotograferen ging daarna heel makkelijk. Ze waren ontspannen en vrolijk.’
Lees en bekijk ook het verhaal van Catherine Karnow over haar liefde voor Vietnam.