Waar is het paradijs in Europa?

Veerle Witte, digital nomad: ‘Mijn paradijs in Europa? Dat zijn de fjorden aan de oostkust van IJsland. De natuur is hier puur en prachtig, de mensen zijn er vriendelijk en gastvrij. Vanaf de groene steile bergen heb je de mooiste uitzichten over zee en over valleien vol lupinevelden, watervallen en rivieren, met besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. In piepkleine dorpjes word je warm ontvangen door de IJslanders, water drink je recht uit de rivier.’

Lees ook de blogs van Veerle over haar verblijf in IJsland!

Andrew McCarthy, schrijver en acteur: ‘Voor mij is het paradijs geen specifieke locatie, maar eerder de ontmoeting tussen het juiste moment en de juiste plek. Paradijs is je laten meenemen door de zwoele avond langs de La Concha Promenade in San Sebastian, Spanje, en dan de oude stad ingaan om tapas te eten. Maar paradijs is ook een bezoek op een zomeravond aan McDermott's Pub in het gehucht Doolin in het westen van Ierland, terwijl er traditionele Ierse muziek wordt gespeeld. Al moet ik zeggen dat een zonsondergang op Maui moeilijk te overtreffen is...

Lees ook Andrews verhaal over een ander paradijs, Frans-Polynesië.

Daphne Bunskoek, reisjournalist en tv-presentator: ‘Als het paradijs een plek is waar al het goede in het leven samenkomt, dan is Sestri Levante precies dat. Een plaats in Noord-Italië, in de provincie Genua, aan de golf van Tigullio, vlak bij Cinque Terre. Ik bezocht er vrienden die er elk jaar een maand bivakkeren in het deel van de stad dat ligt op het schiereiland Isola. Wat te doen op een ideale dag in het paradijs? Begin met een anderhalf uur durende, pittige wandeling vanuit het oude dorp naar Punta Manara, van waaruit je een waanzinnig uitzicht hebt over de stad en de baai. Bij terugkomst drink je een heerlijke cappuccino, staand aan de bar van een van de vele koffietentjes en eet daarbij een zoute focaccia. Dan op naar Pastificio Moderno, verse pasta kopen voor de lunch, waar je gerust een half uur voor in de rij staat omdat je weet hoe goddelijk de ravioli met walnoot, boter en salie die middag zal smaken. En in de late middag het leven doornemen in de Baia del Silenzio, zoals de Italianen het zelf doen. Tot aan je knieën in het water, met een drankje naar keuze. En ben je het Italiaans niet machtig, dan bestel je gewoon nog zo’n drankje. En nog een...’

Catherine Karnow, fotograaf: ‘In Transsylvanië krijg je het idee dat alles er nog precies zo is als eeuwen geleden. Landen als Oostenrijk en Duitsland zagen er ook ooit zo uit. Het hart van Europa, vriendelijk, onaangetast. Als de mensen in mijn camera keken, zag ik de eeuwenoude geschiedenis van hun land. Het is onmogelijk om niet verliefd te worden op deze ontroerende en indrukwekkende plek.’

Bekijk en lees ook Karnows verhaal over haar liefde voor Vietnam, waar ze al sinds 1990 fotografeert.

Susan Seubert, fotograaf: ‘Het paradijs is voor mij een plek die nog onontdekt aanvoelt, die misschien lastig is te bereiken maar die wel beschikt over alle ingrediënten die het leven aangenaam maken (warm stromend water, mooie uitzichten, lekker eten, misschien een goede wijn). Toen ik onlangs in Zwitserland was, bezocht ik het bergdorp Guarda. Er waren geen auto’s, je moest de bus nemen om er te komen. Dat ik zo onder de indruk was, verbaasde me eigenlijk een beetje, omdat het dorp helemaal niet zó speciaal leek, en toch had ik het gevoel dat ik er een hele poos kon doorbrengen. De stad staat bekend om de historische architectuur, die inderdaad prachtig is, en mijn hotelletje serveerde heerlijke gerechten – voor een belangrijk deel met groente en vlees uit de buurt. De inwoners waren buitengewoon vriendelijk, en het omliggende landschap was adembenemend mooi. Een waar Zwitsers paradijs!’

Susan fotografeerde ook in het westen van Canada, het groene paradijs. Bekijk hier haar foto’s!

Sacha de Boer, fotograaf: ‘Voor mij ligt het paradijs om de hoek: ons buitenhuisje in Twente, verscholen in een bosje vol vogels en hazen, omgeven door weilanden waar koeien grazen en gaan galopperen zodra ze mensen zien. Hier is het heerlijk fikkies stoken tot diep in de nacht, marshmallows roosteren, goeie gesprekken voeren en soms pakt iemand een gitaar voor een spontane serenade. Je hoeft niet ver om in het paradijs te zijn...’

Bekijk ook de foto’s die Sacha voor Traveler maakte in Guatemala.

Sabine de Witte, digital nomad: ‘De Mont Blanc is mijn paradijs in Europa. Als kind ging ik met mijn ouders vaak naar de Franse Alpen en de berg heeft altijd diepe indruk gemaakt. We gingen luxe kamperen, klauterden ertegenop, konden uren kijken naar de parasailers die er rondzweefden. In de herfst en winter is het een grote witte massa, in de zomer een waar speelparadijs. Ik ben er voor het laatst in 2009 geweest, maar kan het niet laten om uit het vliegtuig te kijken wanneer ik over de Alpen vlieg, in de hoop het scherpe puntje te herkennen. De Mont Blanc staat voor mij voor een oneindige wereld, waar je elke keer weer iets nieuws kunt ontdekken. Net zoiets als het leven dus.’

Corno van den Berg, digital nomad: ‘Ik kies de Lofoten. Paradijselijke eilanden, maar dan in Noorwegen... Met het noorderlicht in de winter en de midzomernachtzon in de warme maanden. Het is niet alleen mooi om te fotograferen, maar vooral ook om te zíen.’

Bekijk ook de video over ‘Magisch Europa’.