Gregorio, een van de bewoners van de commune ‘Far West’. In de zone wonen zo’n vijftig communes in groepjes van vier tot tien mensen.
De Zadisten wonen op het land, in het bos, in leegstaande boerderijen of in huizen die ze zelf hebben gebouwd, zoals deze boshut in de commune ‘100 Noms’ (‘100 namen’).
Een gebarricadeerd voetpad vormt een van de ingangen tot de ZAD (‘Zone à défendre’) bij het Franse dorp Notre-Dame-des-Landes.
Een boomtak die is versierd met een schedel en een gewei staat bij de ingang naar de commune Far West in het bos. De versiering is bedoeld om politie en journalisten af te schrikken, zegt Faingnaert.
Schopy, de oudste bewoner van de ZAD
In de gemeenschappelijke keuken van de commune ‘Maquis’
Alex groef eigenhandig deze grot en ook een één meter diepe put in de aarde uit.
Iris woont in de buurt van Notre-Dame-des-Landes en komt zo vaak mogelijk naar het protestkamp ZAD om te helpen.
De receptiebalie van de ZAD in La Rolandière, waar bezoekers informatie over de zone kunnen inwinnen. Aan de muur hangt een kaart met daarop het door de demonstranten bezette gebied en de verschillende communes in de zone.
De hut van Evan.
Voormalig architect Bran helpt bij het bouwen van hutten voor de communes.
De ingangen vanaf de hoofdweg zijn gebarricadeerd met banden, golfplaat en autowrakken. Bezoekers die te voet, op de fiets of in kleine voertuigjes komen, kunnen erdoor, maar grotere auto’s niet.
Een houten hut die wordt bewoond door Beatrix, de enige Amerikaanse in de ZAD
Mathilde is al een week lang op bezoek in de ZAD. Ze zoekt uit of ze er zou kunnen wonen.
Een piratenvlag wappert boven de geïmproviseerde uitkijktoren van de commune ‘Bellish’.
