
Fraaie vertakkingen vormen nu de uitgedroogde delta van de rivier de Colorado.
Foto door Peter McBride, National GeographicLuchtfoto van een stuwmeer in de Colorado en akkers bij Meeker.
Foto door Peter McBride, National GeographicGemaskerd achter een lokvogel, tuurt een jager over het water.
Foto door Randy Olson, National GeographicSukkur is een bekende stad in Pakistan en ligt op de westoever van de rivier de Indus. Een van de herkenningspunten van de stad is het tweetal bruggen - de Lansdowne Bridge en Ayub Bridge - voor respectievelijk auto- en treinverkeer. Langs de Indus, een van de grootste rivierenstelsels van Zuid-Azië, bloeide ooit een van de oudste beschavingen (de Indusbeschaving) op, waarbij enkele van de eerste steden ter wereld aan deze rivieroever ontstonden: Mohenjodaro en Harappa. Ook vandaag de dag nog is de Indus de levensader van Pakistan.
Foto door Agha Waseem, Your ShotDe Amoe Darja, kort voordat de rivier in het uitgedroogde Aralmeer uitmondt. Het plaatsje Moynaq, een voormalige vissershaven aan de oever van het meer, ligt nu 180 kilometer landinwaarts. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw raakte het Aralmeer - ooit het op drie na grootste meer op aarde - 75 procent van zijn water kwijt, doordat de rivieren die het meer voedden stroomopwaarts werden afgetapt voor de irrigatie van katoenvelden. De woestijnvorming die daarna optrad, is door de opwarming van de aarde nog eens drastisch versneld. Door het hoge zoutgehalte komt in de restanten van het meer geen vis meer voor. Op een voormalig eiland in het meer dat nu aan het vasteland vastzit werden proeven met miltvuur en hondsdolheid gehouden.
Foto door Matthieu Paley, CorbisDe rivier de Syr Darja in de buurt van Tasjkent. Deze rivier voedt het Noordelijke Aralmeer, dat sterk in omvang is toegenomen na de bouw van een stuwdam tussen het noordelijke gedeelte van het meer (in Kazachstan) en het zuidelijke gedeelte (in Oezbekistan).
Foto door Carolyn Drake, Panos PicturesOp de Adams Ranch bij het Big Bend National Park vormt de rivier de Rio Grande de grens tussen de VS en Mexico. Door de Adams Ranch, een uitgestrekt stuk land aan weerszijden van de grens, loopt geen grensmuur of -hek. De door de regering-Trump voorgestelde muur zou schade toebrengen aan de rijke cultuur en fauna van dit gebied.
Foto door Ian Shive, Aurora Photos, AlamyAlgen kleuren de samenloop van de rivieren Rio Grande en Arroyo San Carlos groen.
Foto door Jack W. Dykinga, National GeographicBij de stad Zhongwei in de Chinese provincie Ningxia lopen de Chinese Muur - een Unesco-werelderfgoed - en de Gele Rivier door de Tengger-woestijn in het district Shapotou.
Foto door Christian Kober, Robert Harding World ImagesTijdens een vijfde 'spoelingscampagne' om sedimenten uit de Gele Rivier te verwijderen, is het ziedende water uit het stuwmeer van Xiaolangdi te zien. Op het hoogtepunt van de campagne, die naar schatting twintig dagen moet duren, zal 3500 kubieke meter water per seconde worden gespuid. Bij de voorgaande vier campagnes is ruim driehonderd miljoen ton zand vanuit de benedenloop van de Gele Rivier in zee gespoeld.
Foto door Wang Song, Xinhua Press, Corbis
Saminur (30; in het midden), werkt op 1 december 2008 op zijn akker in Kaunia (district Rangpur) in de provincie Rajshahi van Bangladesh. Hij raakte ruim één hectare aan rijstakkers kwijt in het zware 'rampseizoen' (monga) van 2005, toen de rivier de Tista veel van zijn gewassen en land wegspoelde. Drie jaar later onderhoudt Saminur zijn gezin door rijst te planten in het midden van de rivier die eerder zijn bestaansgrond bedreigde: op een zandbank in de Tista. Op deze zanderige eilandjes in de rivieren Tista en Jamuna worden elk jaar veel gewassen weggespoeld, wat soms tot hongersnood onder de boeren in dit deel van Bangladesh leidt.
In Australië bevinden grote delen van de deelstaten Victoria en Nieuw-Zuid-Wales zich in de greep van een ongekende droogte, die nu al tien jaar aanhoudt. Het waterpeil in de rivieren is sterk gedaald en stuwmeren bevatten nog maar een fractie van hun maximale capaciteit. Lake Hume, het grootste stuwmeer in Australië, was bedoeld om boeren langs de benedenloop van de rivier de Murray van irrigatiewater en de stad Adelaide van drinkwater te voorzien. Op de dag dat deze foto werd genomen, bevatte het meer 19,6 procent van zijn maximale capaciteit. Tegen het einde van de zomer van 2009 was de capaciteit gedaald naar 2,1 procent. Dit soort zware episoden van droogte zullen als gevolg van de klimaatverandering waarschijnlijk steeds vaker voorkomen.
In de monding van de rivier de Murray wordt de vaarroute opengehouden door een baggerschip.
Foto door Amy Toensing, National Geographic