11x Mysteries van het heelal onthuld door Hubble
Ver buiten zijn verwachte levensduur verzamelt deze telescoop data waarmee belangrijke vragen over de ruimte worden beantwoord - en het levert schitterende beelden op.
In het binnenste van de Krabnevel bevindt zich een superdichte neutronenster.
Planetaire nevels stralen materiaal uit dat door stervende sterren wordt uitgestoten.
De Eiernevel bevindt zich op drieduizend lichtjaar van de aarde.
Op een opname van de Krabnevel met verschillende golflengten is het temperatuurverloop te zien.
De gas- en stofwolk van de Carinanevel heeft een doorsnede van drie lichtjaar.
Deze verre groep sterrenstelsels kreeg de naam Arp 273.
Deze komeet werd in 1892 ontdekt door de Brit Edwin Holmes en naar hem vernoemd. Op deze opname uit 2007 had de komeet Holmes even daarvoor een explosie ondergaan waardoor deze een miljoen keer zo helder was als daarvoor.
Wetenschappers denken dat deze supernova ontstond bij de explosie van een enorme ster rond 165.000 v.Chr. Het duurde tot 1987 voordat het licht ervan de aarde bereikte. Hubble maakte in 1994 deze opname van wat inmiddels supernova 1987A heet.
Begin 2020 - toen wetenschappers hadden verwacht dat Hubble allang niet meer zou werken - maakte de Wilde Field Camera van de telescoop deze opname van de ‘Grote nevel’ in de Orionnevel, die op zo'n 1.500 lichtjaar van de aarde staat.
De Kattenoognevel, die officieel NGC 6543 heet, zou duizend jaar oud zijn. Hubble legde structuren binnen de nevel vast die aanwijzingen vormen voor het ontstaat van de nevel.
De vruchtbare, jonge sterrenhoop R136 is een van de grootste en actiefste gebieden in de buurt van de Melkweg waar sterren ontstaan. Sommige van de sterren die hier als diamantvormig te zien zijn, zijn mogelijk meer dan honderd keer zo zwaar als onze zon.
