Bijzondere bestemmingen voor avonturiers

Veel reizigers bezoeken Zuid-Afrika om zijn wijn of stranden. Maar veel minder toeristen wagen zich in het binnenland, om daar het geheel binnen Zuid-Afrika gelegen landje Lesotho te bezoeken. En dat is jammer, want als hooggelegen gebied met zo'n driehonderd dagen zon per jaar is het een van de mooiste Afrikaanse bestemmingen voor avonturenvakanties. Bezoek het Nationale Park van Tsehlanyane en zijn dichte struikbossen van ouhout ('oud hout' of che-che) of ga skiën in Oxbow, een van de weinige skioorden in Afrika.

Egypte is voor veel bezorgde reizigers geen bestemming meer vanwege de angst voor terrorisme en onlusten, maar geweld tegen toeristen is relatief zeldzaam. Veel van de recente aanslagen zijn gericht geweest tegen de minderheid van Koptische christenen in het land, dus kunnen reizigers deze gemeenschap ondersteunen door een plaatselijke gids in te huren voor een rondleiding langs de Koptische cultuur in Caïro, waaronder de 'Hangende Kerk' - de oudste christelijke kerk in het land - en het bedevaartsoord Abu Serga. Je kunt ook een van de hippe tentjes in het centrum van Caïro opzoeken, zoals de café-galeries Kunst en Kafein - vlak bij elkaar in dezelfde straat, in het hartje van de oude stad - en daarna de hele nacht door dansen, in het underground-muziekcafé Vent.

Met zijn adembenemende steppes en oeroude traditie van ongepolijste gastvrijheid is Mongolië voor de gedurfde avonturenreiziger een van de beste bestemmingen ter wereld. Reis in een exprestrein dwars door het land over de legendarische Trans-Siberische Spoorlijn of neem de verbluffende uitzichten in je op door hetzelfde te doen wat de plaatselijke bevolking doet: paardrijden. Overal worden rondleidingen te paard aangeboden (en ze zijn relatief betaalbaar). Je kunt in juni ook het seizoen van de Naadam-feesten meemaken, wanneer je getuige kunt zijn van duizelingwekkende staaltjes van de drie 'mannelijke' sporten: boogschieten, paardrijden en worstelen.

De reeks bomaanslagen in Istanboel en de onrust aan de grens met Syrië hebben de afgelopen jaren de krantenkoppen over Turkije beheerst, waardoor het land nu eerder wordt gezien als een gevaarlijke plek dan als een toeristische bestemming. Maar ondanks de zorgwekkende berichtgeving in de internationale pers blijft Turkije een gevarieerde en fascinerende reisbestemming. Wie durft, laat de vrijgezellenparty's en badplaatsen aan de Middellandse-Zeekust achter zich en bezoekt het veel minder bereisde zuidoosten - een van de veiligste plekken om Koerdische en Syrische cultuur op te snuiven. In de oeroude stad Şanlıurfa (Edessa), een van de meest religieuze en conservatieve steden van Turkije, kun je de bazaar met zijn doolhof van steegjes bezoeken, terwijl de naburige stad Mardin - met zandkleurige huizen die uit de rotsen zijn gehouwen - een bakermat van de Syrische christenen is (onder wie veel vluchtelingen die vanuit Syrië over de grens naar Turkije zijn gevlucht). Overnacht bij mensen thuis, in een van de vele Koerdische dorpen buiten Şanlıurfa, waar je kunt leren het platte Koerdische naanbrood te bakken en traditionele gerechten te koken.

Zoals veel landen op dit lijstje hebben ook de Filipijnen in de afgelopen maanden met terroristische aanslagen te maken gekregen. Terecht wordt het land ook bekritiseerd door mensenrechtenactivisten, vanwege de vaak nietsontziende aanpak van de drugscriminaliteit door president Rodrigo Duterte. Maar afgezien van de Sulu-archipel - waarvoor een negatief reisadvies geldt - is de rest van de Filipijnen niet onveiliger dan talloze andere bestemmingen in de wereld. Het land is economisch zeer afhankelijk van toerisme en zit te springen om bezoekers. Geniet hier van de spierwitte stranden of trek de binnenlanden in, waar je adembenemende plekken als Banaue en Bataan aantreft - beide op het noordelijke eiland Luzon, het grootste van de Filipijnse archipel - en de tweeduizend jaar oude en schitterend groene rijstterrassen kunt bewonderen die in de Unesco-Werelderfgoedlijst zijn opgenomen. De stammen die rond deze terrassen wonen, leven van het toerisme, dus draag wat bij aan de plaatselijke economie door een wandelgids in te huren (rond de €12,50) en logeer bij mensen thuis, bijvoorbeeld bij Ramon's, waar je in een traditionele Ifugao-hut kunt overnachten.

Gelegen ten oosten van Venezuela en ten noorden van Brazilië, is Guyana en van de kleinste staatjes van Zuid-Amerika - en ook een van de mooiste bestemmingen van het continent. De voormalige Britse kolonie ontvangt amper drieduizend toeristen per jaar, die worden getrakteerd op verbluffend ongerepte landschappen (tachtig procent van het land is bedekt met oerbos). Naast de prachtige natuur is er de rijke cultuur van Guyana: een mix van Zuid-Amerikaanse en Caribische invloeden. In de hoofdstad Georgetown kun je genieten van rum en calypsomuziek, verder het binnenland in stuit je op de 250 meter hoge Kaieteur-waterval, vijfmaal zo hoog als de Niagarawatervallen.

Haïti heeft een zwaar decennium achter de rug. De aardbeving van 2010 was rampzalig en ook de uitbraak van het zikavirus heeft veel toeristen afgeschrikt. Maar voor reizigers die de cultuur van dit land willen leren kennen (en geld willen investeren in de plaatselijke economie), is Haïti vanuit ecologisch en historisch oogpunt een van de meest fascinerende eilanden in het Caribisch gebied. Laat de stranden achter je en bezoek de oude ruïnes van het negentiende-eeuwse paleis Sans-Souci en de Citadelle Laferrière, even buiten Milot, waar de eerste koning en koningin van Haïti woonden. Het paleis werd kort na de opstand tegen de Franse bezetting opgericht als een trots symbool van de zwarte bevolking en haar onafhankelijkheid. Bezoek (met veel respect!) de Saut-d'Eau, een waterval die voor veel voodoo-aanhangers in Haïti een gewijde plek is, vanwege zijn associatie met de Heilige Maagd van de Karmelberg en de loa (vodougeest) Erzulie Dantó.

In de nasleep van de reisverboden van de regering-Trump zijn de VS een minder aantrekkelijke bestemming voor internationale reizigers geworden. Er zijn weinig plekken waar de geest van onafhankelijkheid van dit land beter gevierd kan worden dan de wildernis van Alaska. Hoewel veel reizigers deze staat bezoeken vanwege zijn ontzagwekkende nationale parken, biedt het gebied ook de gelegenheid tot culturele uitwisseling en kennismaking met de geschiedenis van de inheemse volken van Alaska. Neem een vlucht (en kleed je warm aan) naar Barrow (met de inheemse naam Utqiaġvik), een van de grootste nederzettingen van Iñupiat-eskimo's in de regio, en verdiep je in de cultuur van de Iñupiat. Wie tussen mei en oktober gaat, zal de zon niet onder zien gaan). Af en toe worden hier ijsberen gespot, maar poolvossen, lemmingen en sneeuwuilen zijn gebruikelijke bezoekers.

Terwijl Oost- en Zuid-Azië populaire bestemmingen voor backpackers zijn, behoren de steppes van Centraal-Azië tot de meest fascinerende culturele gebieden om te bereizen. Dit deel van de wereld wordt doorkruist door de Zijderoute, waar de Aziatische en Russische cultuur elkaar ontmoeten (een groot deel van Centraal-Azië was onderdeel van de Sovjet-Unie) en waar je prachtige moskeeën en karavanserais vindt en wodka met vreemdelingen drinkt. Voor veel landen in de regio is de aanvraag van een visum een kafkaësk proces, maar Kirgizië is heel goed toegankelijk (ingezetenen van de meeste landen hebben geen visum nodig). Het oosten van het land, waar het glinsterende Issyk-Koel-meer en het besneeuwde Tian Shan-gebergte liggen, is de beste plek voor avontuurlijke reizigers om adembenemende landschappen met oeroude geschiedenis te combineren.

Veel Centraal- en Oost-Europese landen hebben de afgelopen jaren met hun wijnen de aandacht op zich gevestigd, van Slovenië tot Georgië. Maar pas onlangs voegde Moldavië - een minuscuul landje dat tussen de Oekraïne en Roemenië ligt ingeklemd - zich bij de wijnlanden in de regio die internationale aandacht trokken. Het land telt een kleine 150.000 hectare aan wijngaarden en produceert ruim 124.000 liter wijn per jaar. Bezoek het schitterend ingerichte Château Cojuşna, even buiten de hoofdstad Chisinau, dat gespecialiseerd is in dessertwijnen, of huur een auto en rijdt door het zuidoosten van het land, waar je de kleinere familiewijngaarden kunt bezoeken (en je de wijn misschien in hergebruikte colaflessen krijgt aangeboden), waaronder Et Cetera in Crocmaz.