‘Ik dacht eigenlijk dat mijn reisdagen over waren toen ik zwanger was van mijn little miss. Maar Esmé is geboren in Londen, heeft een Ierse moeder en een vader uit Nieuw-Zeeland… Kortom, ze is voorbestemd om te gaan reizen!’ Zo gezegd, zo gedaan: Esmé bezocht in haar eerste levensjaar maar liefst 12 landen. Wij stelden enkele vragen aan haar reislustige moeder.

Wat is de favoriete bestemming van jullie gezin tot dusver?

‘Bali! Het liefst zouden we daar ooit gaan wonen. We hielden enorm van de ontspannen levensstijl en de verscheidenheid van het land: op korte afstand van elkaar kom je bergen, rijstvelden, tropische stranden en snorkellocaties tegen. Het klimaat is bovendien fantastisch en de mensen zijn ontzettend behulpzaam en gastvrij voor kinderen.

Op je blog Travelmadmum schrijf je openhartig over de uitdagingen van op reis zijn met een baby, zoals slaapgebrek en weinig ruimte in een backpack om speelgoed mee te nemen. Wennen de nadelen een beetje?

‘Nou… Het blijft lastig om in dezelfde kamer te moeten slapen. Esmé is nu bijna twee jaar en krijgt daardoor ook steeds meer een eigen willetje. Mijn advies is dan ook om te beginnen met reizen wanneer je kind nog jonger is, alles gaat dan makkelijker!

Welke herinnering is jullie het meest bijgebleven?

'We wilde een familiefoto maken in Indonesië, toen er plotseling een aapje op het hoofd van Esmé klom. Eng op dat moment, maar erg grappig om op terug te kijken. We zagen later pas dat de vrouw gewoon foto’s was blijven maken toen het aapje sprong.’

‘Een ander verhaal: ooit rolde onze tas uit een tuk-tuk. Alles zat erin: geld, paspoort, en medicijnen. Om luiers nog maar niet te noemen! We maakten ons enorm zorgen, maar de volgende dag zat er voor onze deur een lokale man te wachten, met de tas. Hoeveel geluk hadden we wel niet?!’

Krijg je veel commentaar van andere ouders? Hoe reageer je daarop?

‘Ja, helaas zijn sommige reacties negatief. Maar ik heb een goed weerwoord op alle zorgen. Zoals de gezondheid van de baby. Onlangs sprak ik een specialistische arts op het gebied van tropenziektes, die me vertelde dat de beste tijd om te reizen juist is wanneer je borstvoeding geeft, omdat immuniteit dan doorgegeven wordt aan de baby. Een andere zorg: de beslissing om te gaan reizen is egoïstisch en draait vooral om ons. Maar Esmé heeft een heel jaar onverdeelde aandacht gehad van haar beide ouders en juist op reis hebben we quality time… Tot slot hoor ik vaak dat Esme te jong is om zich iets van het reizen te herinneren. Dat kan, maar wat ik zeker weet dat het de bouwstenen van haar persoonlijkheid en haar blik op de wereld zal vormen.

Gelukkig krijg ik ook enorm veel hartverwarmende opmerkingen en vragen van ouders die geïnspireerd zijn om hetzelfde te gaan doen.’

Reizen jullie nog zoveel als in het eerste jaar? Hoe combineer je dat met werk?

‘We reizen nog steeds minimaal één keer per maand. Onlangs zijn we naar Zuid-Afrika geweest en deze week vertrekken we naar Spanje voor een yoga en surf-trip. Ik werk full-time als een verpleegster. Door mijn shifts samen te bundelen, kan ik periodes vrij nemen naast mijn jaarlijkse 8 weken vakantie. Ooit willen we full-time reizen. We zijn nu bezig om de financiën daarvoor rond te krijgen.’

Hoe zie je de toekomst voor je?

‘Onze grootste wens is om een tweede baby te krijgen en het hele avontuur opnieuw te doen, maar eerst gaan we trouwen in september. Esmé wordt die maand twee en heeft dan bijna twintig landen bezocht. Ik weet nog niet hoe we het gaan doen als ze oud genoeg is om naar school te gaan, want ik wil dat ze de kans krijgt om stabiele vriendschappen op te bouwen. Maar dat we blijven reizen staat vast!’

Volg Karen en haar familie via hun blog, via Facebook of via Instagram