Het leven in de bergen van Kirgizië

Wanneer een kudde schapen zich door de verse sneeuw verplaatst, wordt er meestal een pad gevormd door de eerste dieren, waarna de rest het gemakkelijkere spoor gewoon kan volgen, op zoek naar vers gras onder de sneeuw.

Elke ochtend gaat deze herder in de oblast (provincie) Issyk-Koel met zijn kudde van vijfhonderd schapen en geiten op zoek naar het weinige gras dat er in de winter nog over is.

De zevenjarige zoon van een herder ligt op zijn paard terwijl hij de kudde van zijn vader in het oog houdt. Kinderen rijden hier soms al paard als ze drie jaar zijn.

Een herder jaagt op een wolf die al een week lang elke ochtend rond zijn boerderij zwerft. Vooral in de winter, wanneer er weinig voedsel is te vinden, vormen wolven een bedreiging voor zijn dieren.

Een herder die ook schapen hoedt voor andere families, heeft het karkas van een omgekomen schaap aan een paal gebonden als bewijs dat hij het niet voor eigen gewin heeft ontvreemd.

Veel herders jagen ook op kleiner wild, zoals konijnen, patrijzen – of deze vos.

Aangezien weinig huizen een eigen badkamer hebben, heeft vrijwel elk dorp een sauna waar men zich kan wassen.

Een jongetje loopt naar de joert van zijn familie, terwijl de rook van een brandende stoof de lucht vult.

Hier en daar staan langs de weg oude wagons die zijn omgebouwd tot een klein café waar snacks en thee worden geserveerd.

In een boerderij in de bergen kijken herders ‘s avonds naar een film op een dvd-speler die is verbonden met een grote accu, die overdag wordt opgeladen met een zonnepaneel.

Te vroeg geboren lammetjes worden naast de stoof warm gehouden tot ze sterk genoeg zijn om buiten te kunnen overleven in de extreme kou.

Een jonge herder wandelt naar de begraafplaats nabij het dorp Kara-Suu, in de provincie Naryn.