18 timeless photos that remind us why we miss traveling - 1

Jonge adelaarsjagers bereiden zich voor op een wedstrijd tijdens het ‘Festival van de Gouden Adelaar’ in Bajan-Ölgi in Mongolië. “Hoewel ik altijd een buitenstaander zal blijven, is het terugkeren naar bepaalde plekken – in plaats van telkens weer een nieuw land te zien – voor mij een van de meest bevredigende manieren om te reizen,” zegt fotografe Hannah Reyes Morales. “Als je telkens weer terugkomt op een bepaalde plek, leg je diepere contacten en bouw je meer inzichten op.” (Lees meer over het leven van nomadische herders in Mongolië.)

“Mijn eerste uitstapje naar de woestijn heb ik met een groep Saoedi’s ondernomen die ik de dag ervóór had leren kennen. Hoewel ik uit een land kom waarin de op één na grootste woestijn ter wereld ligt, had ik nog nooit een hele nacht in de woestijn doorgebracht,” zegt fotograaf Tasneem Alsultan. “Een vriend van me stelde voor om samen met een groep van zijn vrienden mee te gaan, rond het kampvuur te zitten en de sterren en de natuur te bewonderen. Ik heb van elke seconde genoten.” (Lees ook hoe Saoedi-Arabië in de loop der tijd is veranderd.)

“Op het eerste gezicht is Fiordland een dichtbegroeid landschap dat met zijn ruige bergen en kalme fjorden niet zou misstaan in de Lord of the Rings-films. En onder water beland je in buitenaardse werelden,” zegt fotograaf Brian Skerry. “De rivieren die hier in zee uitmonden, zijn verkleurd door de tannine en creëren een permanente, donkere laag zoetwater boven op het zeewater, waardoor het meeste zonlicht wordt geblokkeerd en het water eronder niet bereikt. Als je hier rondzwemt, voelt het alsof je door de bladzijden van een jongensboek bladert en vind je op elke duik prachtige wezens en betoverde landschappen.” (Lees ook: ‘Nieuw-Zeeland heeft het coronavirus ‘vrijwel uitgeroeid’. Dit is wat ze hebben gedaan.)

In de buurt van Utqiaġvik (Barrow) in Alaska wacht een Inupiaq-jager aan de rand van het pakijs geduldig op een walvis – een gebruik dat tenminste duizend jaar oud is. Fotograaf Kiliii Yüyan is een afstammeling van de Hezhen (Nanai in het Russisch), een volk van jagers en vissers in het noorden van China en zuidoosten van Siberië. In de loop van vijf jaar bracht Yüyan in totaal tien maanden door met een groep jagers die op het pakijs naar walvissen uitkeken. “Ik ben dit project begonnen om op zoek te gaan naar dat gevoel van gemeenschapszin dat ik ben kwijtgeraakt toen mijn familie uit haar stamgebied werd verdreven,” zegt Yüyan. “Ik ben ervandaan gekomen met een diep en onzichtbaar gevoel voor de cultuur van de Inupiaq en voor een nieuwe gemeenschap die ik nu mijn thuis kan noemen.” (Maak ook kennis met traditionele jagers op Groenlandse walvissen in Noord-Alaska.)

Fotografe Camilla Ferrari heeft vastgelegd hoe haar zus door de hoofdstraat van de hippe wijk Sanlitun in Beijing loopt. “Ik herinner me dat ik nadacht over het verstilde water van het Houhai-meer en dat ik betoverd en verward werd door het ritme van de mensen die door de straten en de metro liepen en holden,” zegt Ferrari. “Ik herinner me de klanken van een taal die ik niet verstond en mijn vergeefse pogingen om de gebaren te ontcijferen. Dat gevoel is iets wat ik dolgraag zou willen verdiepen zodra we weer kunnen reizen.”

Op de bergweide van Chutang in de Nepalese gemeente Dolpo, graast een groepje jaks. “De dorpen en kloosters in dit afgelegen gebied leken tijdloos,” zegt fotografe Beth Wald. “Langs de toegangswegen naar de meeste dorpen staan rijen boeddhistische schrijnen en enorme stapels van mani-stenen waarin gebeden zijn gekerfd en waarboven vaak wapperende gebedsvaantjes zijn opgehangen, zodat het hele landschap lijkt te zinderen van een gewijde betekenis.”

Tiliche (mannen die in afval zijn gekleed) escorteren de koningin van het Carnaval Putleco door de straten van Putla, waarmee ze het carnavalsseizoen inluiden. “In Mexico is er altijd een goede reden om bijeen te komen en feest te vieren,” zegt Luján Agusti. (Lees meer over deze vijf spectaculaire bestemmingen voor het vieren van carnaval.)

Boven Mount Tantalus bij Honolulu op Hawaï hangt een dubbele regenboog. “Mijn broer is piloot bij de luchtmacht en was meerdere jaren gestationeerd op Hawaï. Hij heeft daar zijn vrouw leren kennen en op de verjaardag van hun eerste ontmoeting vroeg hij haar heel plechtig ten huwelijk. Nadat mijn schoonzus ‘ja’ had gezegd, doken haar ouders (die mijn broer uit New York had laten overvliegen) plotseling op en verrasten haar, waarna onze families het jawoord samen hebben gevierd,” herinnert fotografe Maddie McGarvey zich deze dag. “Mijn vader is eerder dit jaar overleden en deze herinnering aan puur geluk in mijn familie zal altijd heel bijzonder voor mij zijn.” (Lees hoe dit nationale park op Hawaï ooit een geïsoleerde leprakolonie was.)

De Festung Hohensalzburg, de grootste burcht van Midden-Europa dat intact bewaard is gebleven, biedt een prachtig 360o-panorama over de stad Salzburg. “Sinds het uitbreken van de pandemie hebben mijn partner en ik elkaar ruim een halfjaar niet gezien. Toen Duitsland weer toestond dat stelletjes elkaar konden opzoeken, konden we elkaar weer zien, en in die tijd zijn we naar Oostenrijk gereden” vertelt fotografe Ester Ruth Mbabazi. “Door de maatregelen tegen COVID-19 kwamen we niet verder dan Salzburg, maar we wilden eigenlijk naar Wenen.” (Ontdek 25 spectaculaire kastelen waarin je kunt overnachten.)

“Dit is een plek die zindert van de kunstzinnigheid – spookachtig bevroren in de tijd,” zegt fotografe Lynn Johnson. “De manier waarop het licht zich in het landschap beweegt en vanaf de muren op het gewelf weerkaatst, houdt deze plekken levend.” Tegenwoordig is het klooster van Saint-Paul-de-Mausole – de inspiratie voor een reeks doeken van Vincent van Gogh, die korte tijd in dit voormalige ‘gekkengesticht’ in Saint-Rémy verbleef – is nog altijd een gewijde plek voor kunstliefhebbers en een creatieve plek voor vrouwen met mentale problemen. “De schilderijen van deze vrouwen stralen een betekenis uit die alleen zij kennen en zijn net zo verslavend als het licht waarmee deze Zuid-Franse wereld is doordrenkt,” zegt Johnson.

Lahaji Lasiddiq werkt als nootmuskaat-teler op Pulau Ay, een van de elf eilanden van de Banda-archipel in Indonesië. De Banda-eilanden maken deel uit van de Molukken, een archipel die ooit werd aangeduid als de ‘Specerijeneilanden’. De Banda-eilanden staan nog altijd bekend om de teelt van nootmuskaat. “Het is niet eenvoudig om er te komen, maar het is altijd opmerkelijk aangenaam,” zegt fotograaf Muhammad Fadli. “Een vriend van me zei eens: het is een rustige plek met een veelbewogen geschiedenis.”

Het Badlands National Park in South Dakota werd in 1978 als nationaal park ingesteld en biedt bezoekers spectaculaire uitzichten over de rode en oranje rotsformaties die in het gebied verrijzen. “Nadat ik vanuit New York ruim 2700 kilometer had gereden, kwam ik aan in het Badlands National Park,” vertelt fotograaf Ismail Ferdous. “Mijn kampeertrip in het park was een onvergetelijke ervaring in mijn leven. Amerika is schitterend!” (Ontdek hoe deze journalist inspiratie putte uit het gedicht ‘America the Beautiful’.)

In Delray Beach, Florida, troost Amalia Suarez uit Fort Lauderdale haar teleurgestelde dochtertje van anderhalf, Aliah. Ze konden niet in zee gaan zwemmen omdat het water te onstuimig was. “Op een of andere manier gaat voor mij de magie van de zee verloren als er mensen zijn,” zegt fotografe Maggie Steber. “We kunnen het geruis van de golven niet horen, noch een persoonlijke uitwisseling met de baarmoeder van de aarde aangaan. Maar tijdens mijn verkenningen heb ik plekken langs de Atlantische kust ontdekt die ik nog nooit goed had onderzocht, hoewel ik al twintig jaar in Miami woon.” (Lees ook: ‘Neem een zonnebad op een van deze twintig topstranden in de wereld’.)

Ceferino González en zijn zoon Licho pauzeren op hun trektocht door de Sierra Madre Occidental, een uitgestrekte bergketen die langs de westkust van Mexico loopt. “Ik mis het echt om naar afgelegen streken in mijn land te reizen en er de mensen en hun verhalen, tradities en manier van leven te leren kennen,” zegt fotograaf César Rodríguez.

Tijdens carnaval in Venezuela zit een jong meisje bij de fontein van de Plaza Altamira in Caracas. “Ik denk vaak terug aan deze middag, wanneer ik mijn mensen en het licht van de namiddag in Caracas mis. Ik mis de laatste keer dat ik er door de mensenmenigte liep, zonder vrees voor besmetting,” zegt fotografe Natalie Keyssar. “Een paar weken nadat ik deze foto had genomen, ben ik terug naar de VS gevlogen om tijdens de pandemie bij mijn familie te zijn, maar als ik me het leven na de pandemie voorstel, zal Caracas de eerste plek zijn waarnaar ik zal terugkeren.”

Verscholen in de bergketen Hindoekoesj, is Band-e-Amir het eerste nationale park van Afghanistan. Zijn intens blauwe meren, van elkaar gescheiden door natuurlijke dammen van travertijn, zijn een geologische zeldzaamheid en trekken elk jaar honderdduizenden bezoekers uit alle provincies van hele land. “De Afghanen geloven dat het water in het park heilig is,” zegt fotografe Newsha Tavakolian. “Ik zag hoe een aangeslagen soldaat door zijn familie naar het meer werd gebracht; ze bonden hem een touw om het middel en duwden hem onder in het water. Het water zou hem genezen, zeiden ze. Ik vroeg een vrouw om mij onder te duwen in het water, dat het koudste was dat ik ooit heb gevoeld.”

In Mumbai, India, schept een forens een luchtje vanuit een coupé die alleen voor vrouwen is bestemd. “De straten van Mumbai hebben zóveel kleur en leven te bieden. Het inwonertal van die stad alleen is bijna net zo groot als dat van mijn vaderland Canada, en de energie van de stad is aanstekelijk,” zegt fotografe Amber Bracken.

Fotografe Daniella Zalcman heeft een van haar neven vastgelegd bij het snoeien van zijn collectie bonsaiboompjes op het dakterras van zijn huis in Ho Chi Minh-Stad. “Ik kan niet wachten om het leven na de pandemie te hervatten,” zegt Zalcman. “Om terug te keren naar Ho Chi Minh-Stad en die stad te verkennen, waarvan sommige wijken voor mij nu vrijwel onherkenbaar zijn geworden. Ik wil meer tijd doorbrengen met mijn neefjes, die op wonderbaarlijke wijze tot volwassen mensen zijn uitgegroeid.” (Bekijk deze betoverende luchtfoto’s van Vietnam.)