Je zou de gebouwen als het ware Griekse ruïnes kunnen noemen.

Maar een tempel voor Apollo of urnen met daarop strijdende atleten zul je niet tegenkomen in het verlaten bergdorp Roghudi Vecchio.

De plaatselijke artefacten zijn onder meer een pizzaoven en colaflesjes.

Toch werd deze plaats in het Aspromontegebergte van Italië al in de elfde eeuw gesticht. Daarnaast hadden de voormalige bewoners hun wortels in de oudheid.

De regio Calabrië vormt de punt van de laars van Italië. Ten tijde van de Griekse kolonisatie in de achtste eeuw v.Chr. was Calabrië een toegangspoort. Calabrië stond toen bekend onder een andere naam: Italoi. Deze naam werd later voor heel Italië gebruikt.

Door de eeuwen heen vestigden meer ontheemde Griekse immigranten uit het oostelijke deel van het Middellandse Zeegebied zich in Zuid-Italië. De nieuwkomers zorgden voor een opleving van de afnemende Griekstalige minderheid of ze herintroduceerden een taal die lokaal al was uitgestorven.

Zelfs nu nog spreken enkele inwoners van Calabrië nog steeds Grieks.

Een plaats waar het lokale dialect Greko (Italiaans-Grieks) wordt gesproken, is Roghudi Nuovo wat Nieuw Roghudi betekent. De plaats is een van de Ionische kustplaatsen aan de rand van de stad Reggio.

Het huidige Roghudi is gesticht door inwoners uit Oud Roghudi oftewel Roghudi Vecchio. Het verschil tussen de twee is duidelijk. De ene plaats is bewoond, de andere uitgestorven.

Hoewel de plaatsen op slechts achttien kilometer van elkaar liggen, vormt de route over onverharde wegen die zich door onbewoond, ruig terrein in Nationaal Park Aspromonte slingeren een waar avontuur. De aanwezigheid van de invloedrijke criminele organisatie 'Ndrangheta (van het Griekse woord andragathía, wat ‘mannelijkheid’ betekent), heeft de ontwikkeling van de Calabrische bergen als toeristische bestemming mogelijk in de weg gestaan.

Net als veel andere delen van Mezzogiornio, een benaming voor Zuid-Italië, loopt de economie van Calabrië achter op die van het land. Gevolg is een aanhoudende emigratie. De ineenstorting van Roghudi Vecchio is een extreem geval, maar ook in andere gemeenschappen is de populatie afgenomen.

Overmatige kap van bossen op sommige hellingen van de Aspromonte heeft geleid tot erosie, die is versterkt door de jaarlijkse klimaatcyclus in Calabrië. De zeer droge zomers en de hevige winterse stortbuien die soms vallen, kunnen zware overstromingen veroorzaken. Door een verwoestende overstroming begin jaren zeventig van de vorige eeuw werd Roghudi Vecchio onbewoonbaar. Bijna alle bewoners verlieten de plaats. Hierdoor bleef slechts een fractie over van een gemeenschap die er duizenden jaren hadden overleefd.

Calabrië is het eindpunt van het Europese vasteland in de Middellandse Zee. Het gebied blijft een belangrijke toegangspoort voor migranten. Daarnaast is het toerisme een van de belangrijkste sectoren geworden.