‘Het witte goud’ wordt het zout dat in de regio Salzkammergut gewonnen wordt ook wel genoemd. Ik begin mijn roadtrip in deze regio, die deel uitmaakt van de deelstaat Oberösterreich. De deelstaat staat bekend om zijn groene, grijze en blauwe goud. Alpenweiden waar vee tussen houten chalets scharrelt, rotstoppen die hoog de blauwe lucht in torenen en kraakheldere bergmeren. Dé droombestemming voor berg- en natuurliefhebbers. Kiezen uit zo veel gevarieerde en fotogenieke landschappen is onmogelijk. Een een tiendaagse roadtrip blijkt de oplossing.
Stop 1: Wandelen op hoogte bij Bad Ischl
Mijn roadtrip door het noorden van Oostenrijk begint bij Hotel Sommerhof in Gosau. Ik val met mijn neus in de boter in deze prachtige bergachtige regio: Salzkammergut. Mijn eerste bestemming is het spadorpje Bad Ischl aan de Traunrivier. Het kriebelt om een berg op te gaan, dus ik neem de Katrin Seilbahn naar de Katrin Alm. In slechts een kwartier brengt de gondel me naar dit op 1.400 meter hoogte gelegen natuurgebied. Met uitzicht op Bad Ischl en zeven meren moet ik een keuze maken: welke van de vele wandelroutes wil ik lopen? Ik besluit voor de blauwe te gaan, die me naar het zwarte kruis op de top van de Katrin brengt. Het smalle pad leidt naar een topplateau met 360 gradenuitzicht rondom. Bij het kruis adem ik diep de frisse berglucht in en kijk ik uit over de bergen waar de highlights langs mijn tiendaagse roadtrip op me liggen te wachten. Voordat ik weer afdaal met de gondel bestel ik nog een portie verse Oostenrijkse Kaiserschmarren bij de Katrin Almhütte, een gezellig hut met uitzicht op het dal. Hier had ik me al dagen op verheugd!
Stop 2: E-mountainbiken door Dachstein Salzkammergut
Op mijn tweede stop verruil ik mijn auto voor een elektrische mountainbike. Samen met een gids van Nemo Point maak ik vijf uur lang een avontuurlijke tocht, waarbij hij me vol passie vertelt over ‘zijn achtertuin’. Mijn banden knisperen over het grind, terwijl ik de paden door de bergen, alpenweiden en groene valleien volg. Met de wind in mijn gezicht kijk ik uit op de bergen en gletsjers van de Dachstein. Mijn gids kent de routes, die deel uitmaken van een achthonderd kilometer lang netwerk van onverharde bospaden, op zijn duimpje. Hij laat me zien hoe in een oude groeve tachtig miljoen jaar oud gesteente uitgehakt wordt voor het maken van slijpstenen. Hij neemt me mee naar zijn favoriete bergweide en prachtig nat hoogveengebied. Na 35 kilometer en duizend hoogtemeters fietsen kom ik moe maar voldaan en met vele berglandschappen op mijn netvlies terug bij het startpunt.
Stop 3: Varen en treinen naar de top van de Schafberg
Met lichte spierpijn van het fietsen geniet ik bij mijn derde stop van het makkelijkere transport. Een veerboot brengt me over de azuurblauwe Wolfgangsee naar het startpunt van de steilste tandradbaan van Oostenrijk. Een felrood treintje brengt me naar de top van de beroemde 1.783 meter hoge Schafberg. Hoe hoger het treintje komt, hoe beter het uitzicht op de Wolfgangsee en de Attersee en de Mondsee, die ik later nog ga bezoeken. Vlak onder de top verdwijnt het treintje in de wolken. Op de top moet ik even geduld hebben, maar dan ontstaat er een gat in de wolken en geniet ik van een spectaculair uitzicht op de weilanden, bossen en meren die als een lappendeken de dalen bekleden.
Stop 4: Wandelen door de boomtoppen bij de Traunsee
Onderweg naar onze volgende bestemming, de Mondsee, passeren we de Traunsee. Langs de oever van dit diepblauwe meer liggen vele interessante stops en uitkijkpunten. Ik bezoek het sfeervolle dorpje Traunkirchen, waarvan het witte kerkje op een hoge rots aan de rand van de Traunsee ligt. Ik rijd verder naar fotospot Schiffslände, vanaf waar ik uitkijk op het witte kasteel Seeschloss Ort dat fotogeniek in het meer ligt en te bereiken is via een loopbrug. Vanuit het nabijgelegen dorp Gmunden stap ik in de Grünberg-Seilbahn. In slechts tien minuten brengt deze kabelbaan me duizend meter hoger. Op de berg kun je fantastische wandelroutes volgen door het natuurreservaat, zoals die naar het bergmeertje de Laudachsee. Ik besluit het nog hogerop te zoeken en beklim het spiraalvormige, 1400 meter lange houten pad van de Tree Top Walk. Eerst kijk ik uit op boomstammen, dan op boomtoppen en dan op de bergen. Vanaf een van de uitkijkplatformen heb je een fantastisch uitzicht op de Traunsee. Aan het einde van de route beklim ik de 39 meter hoge uitkijktoren voor nóg beter uitzicht.
Stop 5: Varen over het Mondsee-meer
Vanaf de kabelbaan aan de Traunsee rijd ik een uurtje verder naar Mondsee, een gemeente aan de noordzijde van het gelijknamige meer. Ik wandel het groene park van de Seepromenade in en kijk vanaf een bankje uit over het water. Het water klotst zacht tegen de oever en bootjes dobberen op het water. Ik huur een elektrisch bootje, zodat ik de omgeving van het meer ook vanaf het water kan ontdekken. De boot ruist stilletjes door het water, waarin de zon fel schittert. Mijn doel is de Drachenwand, een rotswand aan de westoever van het meer. Deze rots is populair bij klimmers. Ik kan me voorstellen dat het uitzicht over het meer vanaf de wand adembenemend is. Ik vaar terug naar de Seepromenade. Bij het naastgelegen Seecafe-Mondsee geef ik mijn zeebenen de tijd om weer aan de vaste grond te wennen, terwijl ik geniet van een smakelijke lunch. De zon schijnt nog warm op mijn huid als ik te voet de natuur in de omgeving van het meer ontdek. Ik heb de keuze uit vele wandelingen, zoals die naar de uitkijktoren Kulmspitz en die door het romantische Helenental. Ik kies voor de laatste en volg een helder beekje door het bos. Bij de Erlachmühle, een van de oudste nog werkende molens in Oostenrijk, smul ik van huisgemaakte chocoladetaart. Na een lange dag in de buitenlucht strijk ik neer bij Hotel Aichingerwirt, een gemoedelijk familiehotel met uitzicht op de bergen.
Stop 6: Uitkijken over de meren Fuschlsee & Hintersee
De volgende ochtend stap ik in de auto op weg naar het volgende fotogenieke meer. Ik bewonder het uitgestrekte, vier kilometer lange meer Fuschlsee vanaf het Naturbadestrand Hof bei Salzburg. Na een makkelijke wandeling van twintig minuten bereik ik wat misschien wel de fotogeniekste steiger van Oostenrijk is. Ik loop naar het uiterste puntje van het langgerekte houten pad en kijk uit over het gehele meer dat in de verte begrensd wordt door een ruige bergketen. Even later stap ik aan de oever bij het dorpje Fuschl am See op een sup-board voor een rustgevend rondje over het meer. Schommelend op mijn bord word ik zo afgeleid door de uitzichten, dat ik bijna vergeet te peddelen. Ik kan geen genoeg krijgen van dit soort schitterende meertjes, maar gelukkig staat er nog een meer op de planning. Een kwartiertje later sta ik aan de oever van de Hintersee nabij Faistenau. Ik neem plaats op het terras van de Lago Bar, een horecagelegenheid met een Italiaans sfeertje. Met een drankje in de hand kijk ik uit over het water, terwijl om mij heen in vele talen gezellig gebabbeld wordt.
Stop 7: Wandelen met uitzicht op de Attersee
Mijn volgende bestemming is de Attersee, het grootste meer in het Salzkammergutgebied. Slingerend door afwisselend landschap rijden we omhoog naar restaurant Druckerhof. Ik drink een kop koffie op het terras met uitzicht over het meer en de omliggende bergen. Helemaal wakker begin ik aan mijn wandeling naar de Egelsee, een donker heidemeertje op 624 meter hoogte. Dit overblijfsel uit de laatste ijstijd wordt omringd met zomers groen gras, dennenbomen en in de verte de bergen. Aan de oevers groeien zes soorten vleesetende planten en twaalf soorten orchideeën die plantenliefhebbers uit alle windstreken aantrekken. Ik wandel dezelfde route terug en lunch wederom op het terras van Druckerhof. Van dit uitzicht krijg ik geen genoeg.
Stop 8: Fietsen in de Donauregio
Ik verruil de Attersee voor de Donauregio en mijn auto voor een fiets. Op twee wielen en met hulp van een accu race ik op mijn e-mountabike door de bossen en landerijen van de Donauregio. In 2022 zijn vijftien nieuwe e-bikeroutes geopend, waarvan vele bergopwaarts. De klassieke Donauradweg laat ik achter me, terwijl ik haaks op de rivier aan de Monstein-Runde begin. Mijn route leidt me over twee bergketens met fantastisch uitzicht. Een flinke inspanning, met zo veel hoogtemeters, maar gelukkig zijn er onderweg genoeg plekken om te stoppen en van het uitzicht te genieten. Het hoogste punt van de route is de Monstein, een bijzonder gevormd gesteente dat al eeuwenlang als mystieke krachtplaats gezien wordt. In de grootste Kneipptuin van Oostenrijk parkeer ik de fiets om even uit te rusten op een bankje met uitzicht op de Donau in de verte, voordat ik weer afdaal naar mijn beginpunt, het pittoreske Grein.
Tip: ik overnachtte in het fietshotel Radlerbauernhof Moser, dat al sinds 1772 door dezelfde familie gerund wordt. De gezellige houten kamers en de sfeervolle binnenplaats zijn de perfecte plek om na een lange dag fietsen met de benen omhoog van de rust te genieten.
Stop 9: Paardrijden in Mühlviertel
De volgende stop op mijn roadtrip is er één uit mijn dromen. Bij hotel en manege Moser Alm maak ik kennis met Gaetan. Samen met dit stoere zwarte paard en mijn gids Markus op zijn witte paard maak ik een tocht door het landschap van de regio Mühlviertel Alm Freistadt. Eigenlijk kunnen deze ritten alleen geboekt worden door de gasten van het hotel, maar voor mij maken ze vandaag een uitzondering. Schommelend op de brede rug van Gaetan rijd ik door de geurige bossen en langs kabbelende beekjes en authentieke boerenerven. De ruiterpaden maken deel uit van een zevenhonderd kilometer groot netwerk van paden, die ruiters uit binnen- en buitenland aantrekken. Ook kasteelruïne Ruttenstein in Pierbach is te paard te bereiken. De paardenkracht was op het pad naar de ruïne welkom geweest, maar vanwege de afstand vanaf de manege ga ik lopend naar boven. Door de boogramen van de deels ingestorte woontoren kijk ik uit over het landschap waar ik eerder die dag te paard in rondstapte, zoals de ridders van het kasteel vroeger ook deden.
Stop 10: Op bergavontuur in Pyhrn-Priel
Een roadtrip zoals deze moet natuurlijk op spectaculaire wijze afgesloten worden. Ik ga op ontdekkingstocht in de bergen van outdoorparadijs Pyhrn-Priel. Vanuit mijn appartement in de Familienbauernhof Christa maak ik na aankomst nog snel voor zonsondergang een wandeling naar het fotogenieke meer Schiederweiher, waarin de rotswanden van de bergen Spitzmauer (2.446 m) en de Große Priel (2.515 m) weerspiegelen. Die schilderachtige plek blijkt een goed voorproefje van wat me in deze regio te wachten staat. De volgende dag neem ik de kabelbaan naar het 1.404 meter hoge bergstation op de Höss in Hinterstoder. Hier kun je een prachtige rondwandeling maken, of de stoeltjeslift naar de Speicherteich nemen. Daar kijk je vanuit twee uitkijktorens uit over de bergen van de regio. In de middag ga ik klimmen. Veilig vastgegespt in een tuigje volg ik een van de klettersteigroutes op de Bannholzmauer. De vijftig meter hoge rots wordt omgeven door bomen, maar eenmaal boven word ik beloond met een fijne high van de adrenaline en uitzicht op ruige bergketens. Voordat ik terug naar het vliegveld rij, maak ik nog één laatste stop. Omgeven door bergen trap ik mijn waterfiets over het zwemmeertje Gleinkersee. Hier geniet ik nog even extra van de rust en ruimte in dit noordelijke deel van Oostenrijk, voordat ik naar huis terugkeer.
Deze reis werd mogelijk gemaakt door Oberösterreich.
