Water heeft mogelijk veel langer gestroomd op Mars dan gedacht

In oeroude tijden zijn veel oude inslagkraters op Mars met ijs gevuld, dat in de loop der tijd is gescheurd en verbrokkeld als gevolg van afwisselende perioden van dooi en bevriezing.

De krater Holden in de zuidelijke regio Margaritifer Terra vertoont de kenmerkende sporen van stromend water in het verleden, zoals wijdverbreide lagen van fijnkorrelige afzettingen, her en der afgewisseld met klei – een materiaal dat ontstaat door de verwering van gesteente.

Deze opname werd in 2017 gemaakt door de HiRISE-camera aan boord van de NASA-sonde Mars Reconnaissance Orbiter. In de winter ontstaat er kooldioxiderijp op deze duinen, maar met de komst van de voorjaarzon begint dat ijs te verdampen. De vrijkomende damp voert donkere zanddeeltjes uit de onderliggende duinen mee naar de oppervlakte, waardoor dit merkwaardige schubbenpatroon ontstaat.

Deze donkere strepen op het oppervlak van Mars zijn ongeveer zo lang als een voetbalveld en plaatsten wetenschappers aanvankelijk voor een raadsel. Nader onderzoek wees uit dat ze mogelijk worden veroorzaakt door pekelwater dat in bepaalde tijden van het jaar naar beneden stroomt.

De NASA-sonde Mars Reconnaissance Orbiter maakte deze opname van een verweerd landschap. Geulen lopen naar beneden en monden uit in waaiers zoals die ook in de Mojavewoestijn zijn te zien, waar ze worden afgezet door water dat uit diepe canyons in de bergen naar beneden stroomt.

De grillige rotsformaties in dit landschap op gematigde Martiaanse breedten wijzen erop dat de afzettingen hier veel ijs bevatten of dat dit in het verleden het geval is geweest.

Op deze foto van de NASA-sonde Mars Reconnaissance Orbiter zijn meerdere lagen te zien die door plotselinge veranderingen in de sedimenten zijn samengevoegd. De formaties zijn mogelijk ontstaan toen er water op het oppervlak van Mars stroomde en een delta werd gevormd.