Mars: een verkenning in 38 foto's

Deze NASA-foto van 3 februari 2013 is een zelfportret van de Marsrover Curiosity. Volgens nieuw onderzoek heeft Curiosity aanwijzingen gevonden dat op Mars ooit een zoetwatermeer heeft gelegen waarin gedurende tientallen miljoenen jaren allerlei microben zouden hebben kunnen gedijen, veel langer dan wetenschappers zich hadden voorgesteld.

Dit duivenveld ligt op de bodem van een oude krater in Noachis Terra, een van de oudste plekken op Mars.

Op deze foto in verbeterde kleuren zijn meerdere kraters op het zuidelijk halfrond van Mars te zien. De blauwige afzettingen zijn zeer waarschijnlijk ijzerhoudende mineralen die niet eerder zijn geoxideerd (verroest).

De plek waar het hitteschild van de NASA-rover Opportunity is neergekomen.

Zandduinen behoren tot de meest voorkomende landschappen die op Mars door de wind zijn gevormd. Deze gebieden bieden inzicht in de geologische geschiedenis van de omringende sedimenten.

Deze clusters van donkerbruine strepen werden door de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) gefotografeerd op rozekleurige zandduinen die met rijp waren bedekt.

De panoramische camera van de NASA-rover Opportunity maakte in de zomer van 2014 deze opname van de westelijke rand van de krater Endeavour.

De bodem van de krater Aram Chaos, een geërodeerde inslagkrater ten oosten van het canyonstelsel Valles Marineris, is bezaaid met zandduinen.

Melas Chasma is het breedste gedeelte van de Valles Marineris, de grootste canyon van het zonnestelsel.

De rover Opportunity bracht vier maanden door op de noordhelling van een steenrichel genaamd ‘Greely Haven’ en maakte meer dan achthonderd foto’s van de omgeving.

De duinen in de krater Russell zijn een favoriet onderwerp voor de HiRISE-camera aan boord van de MRO, niet alleen vanwege hun grote schoonheid maar ook omdat de hoeveelheden rijp die zich hier elk jaar na de herfst ophopen en in de lente weer verdwijnen, precies kunnen worden gemeten.

De gaten die in deze foto zijn te zien, zijn geen inslagkraters. Het materiaal waarin ze zijn ingebed, werd uitgeworpen bij de vorming van de grote inslagkrater Hale, die niet op deze foto is te zien.

Substances known as volatiles - which can explode as gases when heated rapidly by immense impact heat - exploded out of the ejecta and formed these moats. Sand dunes near the top of the picture, unrelated to the moats, have shifted over some parts of the moats.

Curiosity maakte dit 360o-panorama als onderdeel van een langdurig onderzoek naar de geologische context en details van de landschappen die de rover sinds zijn landing in 2012 heeft doorkruist.

De zogenaamde ‘terugkerende hellinglijnen’ (recurring slope lineae (RSL’s)) zijn seizoensgebonden stroompjes op warme hellingen die zich vooral in de centrale en oostelijke gedeelten van de Valles Marineris voordoen.

De rand van de krater Victoria heeft een opmerkelijke kartelvorm, die is ontstaan door erosie en het afbrokkelen van materiaal van de kraterrand.

Door opgehoopt stof op de zonnepanelen van een rover kan de stroomvoorziening worden verminderd, waardoor de beweeglijkheid van de rover beperkt blijft totdat de winter voorbij is of de zonnepanelen door de wind zijn schoongeblazen.

Op 25 september 2015 maakte de rover Curiosity deze opname van de Bagnold-duinen in de krater Gale.

Dit grondgesteente (bedrock) is deels vrij komen te liggen in het inslagbassin Kowalski.

Deze spectaculaire en recente inslagkrater heeft een doorsnede van ongeveer dertig meter en wordt omringd door de langgerekte schroeistralen van de inslagzone.

De gelaagde afzettingen op de Noordpool van Mars bestaan uit ijsafzettingen die 3 kilometer dik zijn en een doorsnede van ongeveer 1000 kilometer hebben.