Fotograaf en antropoloog Massimo Branca ontmoette Catalina voor het eerst in 2013, toen ze 17 jaar oud was. 'Hoe langer ik naar haar grote, zwarte ogen keek, hoe mysterieuzer ze werden', zegt hij. 'Het duurde even voordat ik echt begreep wat ze allemaal had doorstaan in haar korte leven.'
Achtergelaten in het ziekenhuis
Catalina leefde indertijd met een groep daklozen rond en onder Gara de Nord, het belangrijkste treinstation in Boekarest. Ze was als baby achtergelaten bij een ziekenhuis. Tot haar zesde verbleef ze in weeshuizen, daarna moest ze terug naar haar familie, waar ze wegliep op haar twaalfde. Op haar dertiende injecteerde ze zich voor het eerst met verdovende middelen.
Tekst loopt door onder de afbeelding
Branca fotografeerde Catalina’s leven als deel van een groter project, Inside Outside Under Bucharest, waarin hij de levens van mensen die in tunnels onder de stad wonen documenteert. De warme, krappe en vochtige tunnels werden gebouwd door voormalig dictator Nicolae Ceausescu, die er een centraal verwarmingssysteem wilde aanleggen. Nu is het een thuis van verschillende generaties straatkinderen en volwassenen die er komen via gaten in de grond.
Het bestuderen van de tunnels
Branca en zijn vriend Igor Marchesan kregen in juli 2013 voor het eerst toestemming om de tunnels te betreden, van een man die zichzelf Bruce Lee noemt. Hij wordt gezien als de leider van de tunnels en bepaalt het reilen en zeilen in ondergronds Boekarest. Branca moest Lee ervan overtuigen dat ze niet snel wat foto’s kwamen maken, maar de sociale relaties in de groep vanuit antropologisch perspectief wilde bestuderen.
Tekst loopt door onder de afbeelding
'Ik wil dat mensen begrijpen wat er in de straten gebeurt, zodat ze toleranter worden als ze daklozen tegenkomen,' zegt Branca. 'Ik wil dat het publiek zich kan voorstellen hoe het is om onder de grond te leven, zonder dat hun zicht vertroebeld wordt door medelijden, vooroordelen of angst.'
Tekst loopt door onder de afbeelding
Volgens Branca lijden de meeste bewoners van de tunnel aan tuberculose, hepatitis of hiv. Ze zijn ook verslaafd aan verschillende drugs, zoals heroïne, mephodrone en Aurolac, een zilveren verf die ze inhaleren. Hij zegt dat de meesten in de tunnels belandden vanwege een instabiele thuissituatie. De meeste tunnelbewoners zijn voormalige weeskinderen of mensen die door hun familie de deur zijn gewezen vanwege hun hiv-besmetting. Anderen liepen van huis weg of werden daar mishandeld.
Branca zegt dat het niet de bedoeling is met zijn beelden te shockeren. Hij wil dat mensen empathie kunnen opbrengen voor de mensen op de foto’s. Hij wil dat mensen begrijpen hoe de bewoners van de tunnel daar terecht kwamen, en dat mensen als Catalina compassie en liefde verdienen.
Tekst loopt door onder de afbeelding
Empathie tonen
'Ik denk dat schokkende beelden een afstand scheppen tussen de kijker en het onderwerp, en dat is helemaal niet de bedoeling,' zegt hij. 'Ik wil dat het publiek begrijpt dat zei in dezelfde situatie terecht kunnen komen, en ik wil dat mensen hun houding tegenover deze mensen veranderen.'
Hoewel Branca als antropologisch onderzoeker in de tunnels verbleef, probeerde hij Catalina te helpen. In januari 2014 viel ze flauw nadat ze rook van een kapotte generator inhaleerde en verbrandde ze haar been ernstig aan een van de verwarmingsbuizen. Branca bracht haar naar het ziekenhuis, en daarna naar een veilige plek, waar ze probeerde af te kicken van drugs. Ze zwoor dat ze voorgoed wilde stoppen, maar even later smeekte ze hem haar terug naar de tunnels te brengen, waar ze al snel weer aan de drugs ging.
Tekst loopt door onder de afbeelding
'Ik ben ook maar een mens en probeerde haar zo goed als ik kon te helpen. Ze voelde als een zus of een dochter voor me,' zegt Branca. 'Ik wist dat ze niet gezond was, maar veel anderen in de tunnels waren er slechter aan toe. Ze was heel onafhankelijk, en ik dacht er nooit aan dat ze weleens zou kunnen sterven.'
Catalina stierf aan een hartaanval
28 mei 2014, een maand nadat ze 18 werd, stierf Catalina. Officieel stierf ze aan een hartstilstand, maar eigenlijk was het de combinatie van aids en een infectie van een drugsnaald die naar haar brein reisde. Branca was in Italië toen hij het nieuws hoorde, en snelde terug naar Roemenië voor de begrafenis, die werd betaald door haar familie uit de tunnels.
