Gevangen bij de grens

25 maart 2016

Het plaatsje kreeg de naam Idomeni – maar voor de toenemende wanhopige mensen die hier stranden, is het Limbo.

Vlakbij de Griekse grens met Macedonië gelegen, is het stadje een typische stop voor vluchtelingen die de crisis in hun thuisland ontvluchten en landen als Oostenrijk en Duitsland proberen op de 'Balkanroute'.

Bij het horen van een gat in de grens, gaan families uit het Idomeni-kamp op pad en waden door een rivier in een poging een alternatieve route langs de gesloten Macedonische grens te vinden.

Maar wat ooit een redelijk gemakkelijk transitiepunt was is nu een knelpunt, zegt fotograaf Davide Monteleone. Hij bezocht Idomeni voor het eerst in februari, en kwam eerder deze maand terug.

In februari wachtten vluchtelingen ongeveer twee dagen voor ze de grens met Macedonië konden oversteken, zegt Monteleone. Tijdens zijn recentere bezoek was het veel drukker; "het was modderig en omstandigheden waren verschrikkelijk."

Zijn foto’s van Idomeni zijn deel van een groter project dat hij ‘Landscape of Contemporary Migration’ noemt. Hij creëerde het om als een visuele atlas te fungeren van de veranderingen in het landschap en het menselijke leven bij de Middellandse Zee.

Vluchteling Qusay Loubani, 29, vluchtte uit Syrië met zijn vrouw en is al bijna drie weken in Idomeni. Ze bereikten het kamp dinsdagnamiddag, hij beschreef hoe mensen zichzelf proberen te verbranden voor de grens. Dat deden ze vanochtend. Schreeuwend over een kakafonie van stemmen en huilende baby’s voegde hij eraan toe dat er eerder die dag een gevecht was uitgebroken. Naar schatting zitten zo’n 14.000 vluchtelingen vast in het kamp bij Idomeni, net als Loubani.

Een klein meisje verzamelt kleine stukjes hout bij een treinspoor. Wat ze meeneemt naar haar familie is brandstof voor een vuur voor warmte en koken.

De vluchtelingenstroom naar de Balkenlanden is bijna tot stilstand gebracht door de strengere grenscontroles en het controversiële akkoord eerder deze maand tussen de Europese Unie en de Turkse regering. Onder dat akkoord zullen de meeste migranten die Europa via de Egeïsche Zee proberen te bereiken teruggestuurd worden naar Turkije als ze geen asiel aanvragen of als ze niet aan de eisen voldoen.

Vorig jaar vluchtten meer dan een miljoen mensen van het geweld en de armoede in hun thuislanden richting Europa, volgens de International Organization for Migration in Genova. Dat zijn meer dan vier keer zo veel migranten als de organisatie het jaar daarvoor telde.

In de eerste paar maanden van het jaar hebben meer dan 161.900 mensen de gevaarlijke reis over de Middellandse Zee gemaakt, volgens de United Nations High Commissioner for Refugees, of UNHCR.

Babar Baloch, woordvoerder van de UNHCR, kwam eerder deze week aan in Athene na een bezoek aan het kamp in Idomeni, zegt dat de UNHCR zich verzet tegen de verplichtte aanhouding van asielzoekers en het terugsturen van vluchtelingen. Hij beschreef de condities in het kamp als verschrikkelijk.

Een groep vluchtelingen protesteert tegen het sluiten van de Macedonische grens terwijl condities in het Idomeni vluchtelingenkamp verslechteren.

“Ten minste 12.000 mensen wonen in het kamp, vooral families met kinderen,” zegt Baloch. “Mensen hebben het koud, het regent en de omgeving is niet hygiënisch. Ze slapen op sporen en in open velden, er is geen beschutting."

Vluchtelingen groeven een pad in het veld tussen het Idomeni-kamp en een weg die Griekenland en Macedonië verbindt.

Fotografen van het kamp laten zien dat deze informele grensovergang het toonbeeld is geworden van de miserie van de vluchtelingencrisis in Europa.

Vluchtelingen Saiwa-Shade Loubani, Rajaa Kaudora, Siba Khaudora en Hima Khaudora, allemaal uit Damascus, verzamelen zich ’s nachts in een gebouw dat ze gebruikten als schuilplaats, omdat zij op het Idomeni-kamp tien dagen eerder aangekomen.