Dit artikel is een aangepaste versie van een inleiding uit een van onze dagelijkse nieuwsbrieven. Wil je deze berichten in je inbox ontvangen? Meld je dan hier aan.
Whitney Johnson is hoofd Visuele en Interactieve Ervaringen van National Geographic.
_____
Bij het maken van deze foto werd geen schade berokkend aan fotografen.
Dat is deels te danken aan Tom O’Brien, een technisch tovenaar bij National Geographic die waanzinnige gadgets ontwerpt, zoals de cameraval die werd gebruikt voor het vastleggen van deze wolven, die zich tegoed doen aan het karkas van een muskusos in het Canadese Noordpoolgebied.
Op het hoofdkwartier van NatGeo heeft O’Brien zelfs een tijdje aan delen van zijn cameraval geknaagd om te testen of het ding bestand was tegen de nieuwsgierigheid van een hongerig roofdier.Als Nat Geo een James Bond-film zou zijn, dan zou Tom ‘Q’ zijn, de beroemde ontwerper van alle mogelijke gadgets voor de Britse geheime dienst. Maar in het geval van Tom zijn het fotografen die hij van zijn gadgets voorziet, met behulp waarvan ze verbluffende dingen in onze wereld kunnen vastleggen.
“Als je iets voor de geest kunt halen, dan kan hij het waarschijnlijk wel maken,” zegt Peter Gwin over de ambities van Tom in de jongste aflevering van de wekelijkse podcast ‘Overheard at National Geographic’. En hij heeft gelijk. Al ruim honderd jaar ontwerpen en fabriceren ingenieurs voor National Geographic de speciale fototoestellen, camera’s en andere apparaten waarmee we onze visuele verhalen vertellen.
“Ik hou er niet van om mijn ideeën te delen, maar dit idee wil ik ten behoeve van jullie, de lezers, wél delen,” schreef Tom toen ik hem vroeg van welke ideeën hij ’s nachts wakker ligt. Hij vertelde me dat hij ervan droomt om een amfibisch platform voor een op afstand bestuurbare camera te maken, waarmee fotografen in de buurt kunnen komen van gevaarlijke of zelfs schuwe dieren in wetlands of andere gebieden waar op afstand bestuurbare robotjes moeilijk uit de voeten kunnen.
“Hoe ik dat ga aanpakken, hou ik geheim. Ik laat het over aan jullie verbeeldingskracht,” schreef hij.
Tom brainstormt met onze fotografen over wat ze van plan zijn en zet die ideeën dan in de praktijk om, met behulp van de nodige mentale verbeeldingskracht, onderzoek, 3D-ontwerpen op de computer en het meteen uittesten van prototypes. Maar hij geeft toe dat er één uitdaging is die zelfs buiten zijn mogelijkheden ligt: camerasensoren voor onderwateropnamen.
“De sensoren van normale cameravallen te land werken op dezelfde manier als bewegingssensoren,” legt hij uit. “Maar onder water functioneren ze gewoon niet.” Nóg niet.
Als je het geluk hebt om een rondleiding door Toms werkplaats te krijgen, begint hij steevast met de woorden: “Ik werk hier aan het brede, het lange en het vreemde.” Dus laten we eens kijken naar een paar topstukken:
Links is een oud mannetje op een berg door een van zijn cameravallen vastgelegd. Prasenjeet observeerde deze sneeuwluipaard twee jaar voordat het dier te pletter viel bij het achtervolgen van een steenbok op een steile klip. Rechts is een andere cameraval te zien die Prasenjeet voor zijn opdracht gebruikte.
Voor een National Geographic-verhaal over waaierhoenders, een vogelsoort die op de grasvlakten van Noord-Amerika voorkomt, wilde fotograaf Charlie Hamilton James een waaierhoen tijdens de balts (boven) vastleggen. Maar er was één probleem. Waaierhoenders baltsen niet als er mensen in de buurt zijn. Dus vroeg Charlie aan Tom om voor hem een op afstand bestuurbaar treintje met daarop een nepvogel met een camera erin te bouwen, een contraptie die hij inmiddels de naam “funky-bird train” (onder) heeft gegeven.
Voor de met een Oscar bekroonde documentaire Free Solo, waarin is te zien hoe vrijklimmer Alex Honnold de rotswand El Capitán in het Yosemite National Park zonder zekering beklimt, moest Tom heel wat werk verzetten. Voor fotograaf Jimmy Chin bouwde hij drie op afstand bestuurbare camerasystemen waarmee de moeilijkste gedeelten van de klim (onder) gefilmd konden worden. Op die segmenten wilde Alex Honnold geen camera’s of mensen bij hem in de buurt hebben.
Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com
