Dit zijn onze mooiste dierenfoto’s van 2020

In het noorden van Kenia strijkt een zwerm sprinkhanen neer op acaciabomen. Dit soort zwermen kunnen aanzwellen tot zeventig miljard insecten – genoeg om de provincie Utrecht geheel te bedekken en per dag 140 miljoen kilo aan gewassen kaal te vreten. (Uit ‘Gigantische sprinkhanenzwermen bedreigen Oost-Afrika,’ mei 2020.)

In de Chiricahua Mountains in Arizona wordt een met lampen verlicht laken beheerst door grote pijlstaarten en wantsen. Volgens ecoloog Lee Dyer, die dit soort lichtvallen plaatst om insectenpopulaties bij te houden, ving hij in het verleden in zulke vallen veel meer en veel zeldzamer insecten. (Uit ‘Waar zijn alle insecten gebleven?,’ mei 2020.)

Flamingo Bob neemt een nachtelijke duik in de zoutwatervijver achter het huis van zijn redster, Odette Doest, op Curaçao. Nadat Bob in 2016 tegen een hotelraam was gevlogen en daarbij een hersenschudding en een gewonde linkervleugel had opgelopen, kon hij niet meer in het wild worden uitgezet. Bob behoort tot de circa negentig dieren in het opvangcentrum van Doest en is uitgegroeid tot het symbool van het natuurbehoud op het eiland. Doest neemt hem nee naar scholen om kinderen iets te leren over de bescherming van de wilde fauna. (Uit ‘Maak kennis met flamingo Bob, boegbeeld van het natuurbehoud op Curaçao,’ januari 2020.)

In de American Prairie Reserve, een beschermd gebied dat is bedoeld als uitgangspunt voor de vorming van een uitgestrekt natuurgebied in Centraal-Montana, neemt een bizon een stofbad. Eind negentiende-eeuw werd de bizon bijna uitgeroeid, en hun herintroductie in het wild maakt een cruciaal (en omstreden) deel uit van het plan om een enorm stuk natuur van de noordelijke Plains in hun oorspronkelijke staat te herstellen. Daartoe zal in het beoogde gebied de veehouderij worden verboden en de terugkeer van inheemse flora en fauna worden bevorderd. (Uit ‘Bij de poging om de natuur van de Plains in Montana te herstellen, staan twee zienswijzen tegenover elkaar,’ januari 2020.)

Tientallen hijgende en oververhitte grijskopvleerhonden hangen in een dichte cluster bijeen, in een poging om bij een temperatuur van meer dan 43 graden te overleven in het Yarra Bend Park, even buiten Melbourne. Eind december 2019 stierven in dit park in drie dagen tijd zo’n 4500 vleerhonden, waaronder veel van de dieren op de foto. (Uit ‘Massale sterfte onder vleerhonden als gevolg van de extreme hitte in Australië,’ januari 2020.)

Een koetspaard, een van de circa tweehonderd die de stad New York rijk is, wacht samen met eigenaar Ariel Fintzi in de Clinton Park Stables in Manhattan. De historische sector is al lange tijd onderwerp van een verhit debat over de vraag of het trekken van koetsen in de stad schadelijk is voor deze dieren. (Uit ‘Bittere controverse rond koetspaarden van New York,’ maart 2020.)

Nadat de gasten van het Kayabuki-restaurant in Utsonomiya uitgegeten zijn, gaan de makaken van de eigenaars op een eenvoudig podium achter in het restaurant zitten en showen ze gedwee een collectie maskers van papier-maché.

In het Braziliaanse deel van het Amazonegebied brengt een harpij een pas gedode armadillo mee voor zijn hongerige kuiken. Sinds de negentiende eeuw is het verspreidingsgebied van de roofvogel in Midden- en Zuid-Amerika met ruim veertig procent geslonken. Wetenschappers houden dit en andere nesten in de gaten om harpijen te beschermen in gebieden die het kwetsbaarst zijn voor ontbossing. (Uit ‘Heldhaftige pogingen in Amazonegebied om een van ’s werelds grootste arenden te redden,’ april 2020.)

Op een struisvogelboerderij in Duitsland verbergt een kuiken zich tussen de reusachtige poten van zijn ouder. In de achttiende eeuw werden struisvogelveren in Europa zó populair dat de dieren in een groot deel van hun verspreidingsgebied bijna werden uitgeroeid. In de jaren zestig van de negentiende eeuw werden de vogels in Zuid-Afrika gedomesticeerd. Nu worden de dieren wereldwijd gehouden ten behoeve van hun veren, vlees en leer. (Uit ‘Ze mogen er dan grappig uitzien, maar met struisvogels valt niet te spotten,’ augustus 2020.)

Bruine beren vissen op zalm bij de McNeil Falls in Alaska, waar elk jaar een van de massaalste van dit soort bijeenkomsten op aarde plaatsvindt. Soms worden hier wel tachtig beren gespot. De dieren zijn gewend aan kleine groepjes toeristen die op het spektakel afkomen. Een geplande mijn in de omgeving zou een bedreiging zijn voor de natuurcorridor die de beren in staat stelt om naar andere gebieden te trekken. (Uit ‘Alaska is de beste plek om beren in het wild te bekijken. Een nieuwe mijn zou dat kunnen veranderen.’ januari 2020.)

Rond sommige dorpen in Oeganda moeten kleine groepjes chimpansees in overgebleven stroken en stukken bos zien te overleven. Omdat ze daar te weinig voedsel vinden, duiken de dieren uit het bos op en concurreren wanhopig met de plaatselijke bevolking om voedsel en levensruimte, waarbij ze zich tegoed doen aan gewassen en commerciële fruitbomen. In juli 2014 werd een peuter voor zijn huis in het dorpje Kyamajaka door een grote chimpansee gegrepen en gedood. Na verloop van tijd keerden de chimpansees terug naar het huis, waar ze een bedreiging vormen voor de andere kinderen. (Uit ‘“Ik ben voortdurend bang:” chimpansees en mensen in conflict op het platteland van Oeganda,’ augustus 2020.)

Merel duikt weg wanneer Dollie voorbijvliegt in een poging binnen te geraken. Ze is nog steeds bang wanneer Ollie plotseling op de balkonreling landt. “Ik dacht dat hij me aanviel,” zegt ze. Desondanks zijn de dochters van Doest de duiven gaan waarderen.

Racehonden ijsberen door een kennel in Florida. Hoewel deze hazewindhonden doorgaans zachtaardig en niet agressief zijn, dragen ze in groepjes vaak muilkorven omdat ze een zeer dunne vacht hebben en ze bij het achtervolgen van hetzelfde nepkonijn elkaar soms bijten. In 2018 stemden de inwoners van Florida voor het voorstel om het gokken op races met hazewindhonden in 2020 te verbieden en daarmee feitelijk een einde te maken aan deze praktijk. Critici van de races menen dat hondenraces neerkomen op dierenmishandeling, maar voorvechters van de sport vrezen dat een cultureel instituut zal verdwijnen. (Uit ‘Races met hazewindhonden – het einde van een tijdperk in de VS,’ oktober 2020.)

Op een berg die uitkijkt over de Spiti-vallei in de Himalaya is met behulp van een cameraval een sneeuwluipaard vastgelegd. Fotograaf  Prasenjeet Yadav observeerde dit oude mannetje twee jaar lang voordat het in maart tijdens de jacht op een steenbok van een hoge klip stortte. (Uit ‘‘Spookkatten’ van de Himalaya komen eindelijk in beeld,’ juli 2020.)

Met hun buisvormige tong slurpen honingbijen water op uit een bron om het naar hun nest in het Duitse Langen (Hessen) te brengen. Daar wordt het gebruikt voor klimaatbeheersing.

De staat Maine was een van eerste in de VS waar men heeft geprobeerd de zalmloop terug te brengen, vooral door stuwdammen te verwijderen. Nu zwemmen miljoenen vissen – waaronder 25 centimeter lange Amerikaanse rivierharingen – weer de rivier op om te paaien in Highland Lake, in de buurt van Portland, Maine. (Uit ‘Als je hem afbreekt, komen ze terug – de vissen bedoel ik,’ augustus 2020.)

Een manenrob zwemt voor de kust van het Isla de los Estados, dat tot het Argentijnse deel van Tierra del Fuego behoort. Met het project ‘Pristine Seas’ onder auspiciën van de National Geographic Society wordt beoogd om een derde van de wereldzeeën te beschermen. (Uit ‘Het ambitieuze plan om een derde van de oceanen te beschermen,’ september 2020.)