Dit artikel verscheen in de National Geographic Traveler editie 4, 2019.
Liefhebbers van de film The Full Monty weten dat Sheffield, een stad in het noordelijke midden van Engeland, een verleden kent als staalstad. Tijdens de industriële revolutie vertienvoudigde het inwonertal van Sheffield, maar in de laatste decennia van de vorige eeuw kwam er de klad in - de koolmijnen en staalfabrieken gingen op slot. In The Full Monty (1997) grijpen vijf werkloze arbeiders uit Sheffield naar een hilarisch optreden als stripper om wat bij te beunen. Die film werd een internationale kaskraker, maar bij het lokale toerismebureau zijn ze niet zo happig op referenties eraan omdat in de film een troosteloos decor wordt geschetst van verlaten fabriekshallen (en ontblote mannenlijven). Maar The Full Monty negeren, dat is het kind met het badwater weggooien. Tegenwoordig kijken we heel anders aan tegen industrieel erfgoed: dat moet gekoesterd worden. Op Kelham Island, een voormalige fabrieksbuurt ten noorden van het centrum, vind je in de oude panden nu microbrouwerijen en arcadehallen.
Toch ligt de grootste aantrekkingskracht van Sheffield niet in de stedelijke aard. Sheffield is de groenste stad van Engeland; ruim zestig procent van de totale oppervlakte is 'groen'. De stad gaat prat op het meeste aantal bomen per inwoner, zo'n 4,5 miljoen in totaal. Vanwege die rijke natuur adverteert Sheffield zich daarom als 'The Outdoor City'.
Outdoor
Een derde van de oppervlakte van Sheffield ligt in het beroemde Peak District. Dit vrij toegankelijke natuurpark is een natte droom voor wandelaars, met paden, beken, lanen en victoriaanse koffiehuisjes om de handen te warmen rond een mok dampende thee. Traveler beklom ook een rotsformatie van gritstone en liet zich vervolgens op mountainbikes door het beboste White Peak voeren, langs meren en over glooiende paden - een prachtige route.
Architectuur
De eentonige flats van Park Hill werden in de jaren vijftig en zestig gebouwd volgens de regels van de Zwitserse architect Le Corbusier. In plaats van het te slopen, wordt op dit moment de oude constructie in zijn geheel tot leven gewekt. Binnenkort wordt het laatste complex onder handen genomen, maar het is nu al de moeite waard om er even heen te wandelen. Minder modern, maar even imposant: Sheffield Town Hall, een gotisch paleisje uit de victoriaanse tijd.
Muziek
Sheffield heeft niet de minste bands voortgebracht. Vooral de jaren tachtig waren productief (The Human League, ABC, Cabaret Voltaire, Comsat Angels, Living in a Box), maar wat te denken van het decennium ervoor (Joe Cocker, Def Leppard), of erna (Pulp, Moloko)? Pulp-voorman Jarvis Cocker is tevens de auteur van het gedicht dat in koeienletters op de muur van een flat in Boston Street staat geschreven. In The Grapes, een café aan de rand van het centrum, debuteerde in 2003 een stel tieners dat zou uitgroeien tot misschien wel de beste band van deze eeuw: Arctic Monkeys.
Eten & drinken
In een van de gerenoveerde Park Hillflats vind je op de begane grond South Street Kitchen, een aangename plek om te ontbijten of lunchen. Marmadukes is een 'Cafe Deli', gelegen in Norfolk Row, een straat als een filmdecor. Kommune is een foodhall annex bar, net als Cutlery Works op Keiham lsland - daar vind je culinair wel iets van je gading.
Musea
De Millenium Gallery, gratis toegankelijk en in hartje centrum, heeft een vaste collectie, maar vliegt af en toe ook wat in. Aanpalend vind je The Winter Gardens, Europa's grootste stedelijke kas met meer dan 2500 soorten planten. In de Botanical Gardens (sinds 1836) vind je nog eens het dubbele aantal, verdeeld over achttien verschillende tuinen. Het in een prachtig gebouw gehuisveste Weston Park Museum toont een aandoenlijk overzicht van de moderne geschiedenis van de stad.
Slapen
Het Leopold Hotel in het hart van de stad is een prachtig voormalig schoolgebouw uit de negentiende eeuw. Joe Cocker studeerde er in 1959 op zijn vijftiende af als gasfitter. De gangen zijn extreem breed en de plafonds ongewoon hoog - je ruikt er als het ware nog de school. Het hotel beschikt over negentig fraaie kamers en een iets te minimalistische bar. Het hotel grenst aan Leopold Square, waar het 's avonds bal is op de terrassen. De prijs-kwaliteitverhouding in dit grote boetiekhotel (reken op iets boven de honderd euro per nacht) is buitengewoon goed.
