Je hoeft niet de hele wereld over te reizen om iets moois te zien, is het motto van de jongens van Expeditie Achtertuin. Nederland is al spectaculair genoeg. Hieronder laten ze vijf keer zien waarom ons eigen land meer dan genoeg te bieden heeft.
1. Ga wadlopen naar Engelsmanplaat
Alsof je loopt op gootsteenontstoppers, zo moet je je elke stap losrukken van de zeebodem. Je schoenen worden vastgezogen in het zompige slik, en banjerend in de modder baan je je een weg door niemandsland dat zich alleen laat zien bij eb. Hoewel de horizon volledig vlak is, voelt het als een hike door de bergen. En niet alleen vanwege de fysieke uitdaging. Het zijn ook de omstandigheden waar je altijd rekening mee moet houden, want ze kunnen zomaar omslaan. Wind kan opsteken, buien kunnen uit het niets ontstaan boven de Waddenzee. En je moet blijven doorlopen, anders word je ingehaald door het terugkomende water. Wadlopen is niet alleen typisch Nederlands, het is een van de activiteiten waar wij het meeste voldoening uit hebben gehaald. Absolute aanrader? De tocht naar Engelsmanplaat, een kleine zandbank tussen Ameland en Schiermonnikoog waar een wadwachtpost van de vogelwacht staat.
2. De Brabantse Woestijn
De uitgestrekte ‘woestijn’ van de Loonse en Drunense Duinen is een van de meest onwerkelijke, meest onnederlandse plekken van Nederland. Een zandbak van 750 voetbalvelden groot en daarmee een van de omvangrijkste stuifzandgebieden van West-Europa, onder de rook van de Efteling. Heel veel zand en toch nergens een zee te bekennen. Hoe dat kan? De monsterlijke hoeveelheden dekzand zijn heel lang geleden, in de laatste IJstijd, door poolwinden hier naartoe geblazen. Dat dit speelse natuurgebied de bijnaam de Sahara van Brabant heeft gekregen, is niet zo gek: het temperatuurverschil tussen dag en nacht kan hier in de zomer wel oplopen tot 50 graden. Tot laat in de avond is het hier in de zomermaanden een verademing om te wandelen, picknicken, fotograferen of gewoon even doelloos rond te dwalen. Groot pluspunt van deze Brabantse woestijn is dat je overal mag wandelen, alle kanten op, ook buiten de gebaande paden.
3. Nationaal Park de Groote Peel
Op de grens van Limburg en Noord-Brabant, ligt een ‘Wetland’ van 1400 hectare: Nationaal Park de Groote Peel. Een moerassig gebied en een van de weinige plekken in Nederland waar nog hoogveen voorkomt. Vroeger werd hier veel turf gestoken, tegenwoordig is het beschermd natuurgebied en een paradijs waar honderden soorten broed- en trekvogels te vinden zijn. Welke? Onder meer de bruine kiekendief, blauwborst, klapekster en zelfs kraanvogels. Door een flink netwerk van wandelpaden en knuppelbruggen laat je de bewoonde wereld binnen de kortste keren achter je, helemaal tussen het kreupelhout. En dat terwijl de Groote Peel het kleinste nationale park van ons land is.
4. Het Speulderbos
Toen we een paar maanden geleden aan onze volgers vroegen waar het mooiste bos van Nederland ligt, werden we unaniem naar het Speulderbos gestuurd. En geheel terecht. Op welke plek we het bos ook in liepen, de magie betoverde ons meteen. Van het ene op het andere moment sta je in een sprookjesbos met kaarsrechte naaldbomen die naar de hemel groeien. Eindeloze rijen van varens die op en neer lijken te golven. Kale, ontwortelde stammen. Lage ondoordringbare, vochtige struiken die een oerwoud vormen. Bebladerde grafheuvels en natuurlijk de hoofdrolspelers: een woud van eeuwenoude dansende eikenbomen. Het Speulderbos is nogal gehumeurd. Soms vind je haar gehuld in een ondoordringbare nevel, dan weer bloeit ze op door laag invallende zonnestralen en aan het einde van het jaar verleidt ze je met honderden kleuren tegelijk. Rood, oranje, groen, geel of donkerbruin. Dit eeuwenoude bos is zo gevarieerd dat ze soms links van het wandelpad een donkergroene zee van Douglas sparren is, en rechts een oceaan van roestkleurige loofbomen.
5. Het uiterste zuiden van Limburg
Het Zuid-Limburgse landschap kent vele gezichten. Op grijze dagen lijkt het soms net Engeland, met kronkelende wegen die door de heuvels slingeren, aan beide kanten beschermd door een kilometerslange heg. De vakwerkhuizen ogen Duits en schijnt de avondzon over de glooiende hellingen, dan waan je je af en toe zo in Toscane. Hoewel het drielandenpunt bij Vaals een regelrechte toeristenval is, hoef je maar drie keer een bocht om te slaan en je hebt het Limburgse land voor jezelf. Dan dwaal je door dorpen als Wolfhaag, Bommerig, Plaat of Melleschet. Onze favoriet: Holset. Een piepklein dorpje, omgeven door wijngaarden. Met gelijknamig wijnhuis waar mousserende wijn wordt gemaakt en een paar uitstekende restaurants. Want als er één regio in Nederland is waar men ouderwets van het leven geniet, dan is het hier wel.
Ga in januari mee op reis tijdens Travel Month. Natgeo.nl/travelmonth
