Insmeren met factor 50 is een noodzakelijk kwaad in Sri Lanka. Althans, voor mij: al bij een zonnige weersvoorspelling kleurt mijn huid rood. Maar dat het zweet nu van mijn voorhoofd stroomt, komt voor de verandering niet door de brandende zon: pal voor me begint Sri Lankaanse danser aan zijn weg over hete kolen. Op blote voeten.
De man neemt een slok van een brandbaar goedje en hitst de aanwezige toeschouwers nog maar eens op door met een grote vuurbal de wenkbrauwen van de toeschouwers op de eerste rij weg te blazen. Waar ben ik nu weer beland?
Boeddhistische bedevaart in Kandy
Ik ben inmiddels ruim een week in Sri Lanka. Maar van de vele rituele dansen die tot nu toe de revue zijn gepasseerd, is de is de vuurdans in Kandy, een stad in het midden van het land, absoluut de indrukwekkendste. Toch is het hetekolenspektakel niet het hoogtepunt van de avond.
De absolute klapper vindt namelijk een paar 100 meter verderop plaats. Dat er iets groots staat te gebeuren, blijkt ook wanneer alle toeristen – geïnstrueerd door hun gidsen – al voor het einde van de vuurvoorstelling vertrekken naar de naastgelegen Tempel van de Tand. Het religieuze bouwwerk aan het (kunstmatige) meer van Kandy is een bedevaartsoord voor boeddhisten van over de hele wereld.
De hoektand van Boeddha
Waarom? In de Tempel van de Tand wordt de hoektand van Boeddha bewaard. Het verhaal gaat dat de tand na de crematie van de spiritueel leider werd aangetroffen in de asresten van Boeddha. Via verschillende omzwervingen – onder meer via India – kwam de tand uiteindelijk terecht in de Sri Lankaanse tempel. Dat is in elk geval de lezing die men hier graag voor waar aanneemt.
Leestip: Op reis naar Sri Lanka? 4 tips voor een bezoek aan Colombo
Zoals je mag verwachten van een relikwie van een grootheid als Boeddha, beschikt de tand over tal van bijzondere eigenschappen. Een daarvan is dat de tand oersterk is. Zo zou een kwaadwillende hindoe ooit hebben geprobeerd de tand te slopen met een hamer. Maar in tegenstelling tot de tand, lag de hamer aan diggelen. De hindoe bleef achter met een mond vol... Nee, dit gaan we niet doen.
Net de Elfstedentocht
Drie keer per dag wordt de tand tentoongesteld aan biddende boeddhisten en geïnteresseerde toeristen. Of beter gezegd: drie keer per dag wordt de kamer met daarin de kist met de tand opengesteld.
Lange rijen mensen proberen in een halfuurtje een glimp op te vangen van de gouden stoepavormige kist waarin de tand is opgeborgen. Naarmate de tijd wegtikt, wordt de hectiek steeds groter. Want net zoals bij een nipte Elfstedentochtfinish geldt dat te laat ook echt te laat is: na 30 minuten sluit de poort.
Leestip: 4 tips om het verkeer in Sri Lanka te trotseren
Ik behoor tot de gelukkigen die het heilige tafereel van dichtbij mogen bewonderen. Even stilstaan is er niet bij, dus geef al je zintuigen goed de kost. Terwijl ik me door dranghekjes weer naar buiten laat begeleiden, vraag ik me af of ik zojuist werkelijk in één kamer heb gestaan met een stukje Boeddha.
De pessimist in mij is geneigd het schouwspel weg te zetten als folklore, maar liever wil ik geloven dat ik zojuist getuige ben geweest van iets bijzonders. En bijzonder was het zeker, tand of geen tand.
Meer lezen? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang wekelijks de favoriete verhalen van de redactie in je mail.
