Er klinkt een explosie. Dan nog één – nu dichterbij. Ik begin sneller te lopen, zigzaggend langs houten constructies, zandzakken, prikkeldraad. Naast een soldaat blijf ik even staan om de omgeving in me op te nemen. Van alle kanten klinken geweerschoten. Ik weet niet zo goed wat ik verwachtte van de Citadel van Dinant, het met geschiedenis doordrenkte fort dat zo’n honderd meter boven de Waalse stad uittorent, maar het was niet dit; ik ben verzeild geraakt in een levensgrote reconstructie van een loopgraaf uit de Eerste Wereldoorlog.
De Citadel van Dinant
In Dinant overvalt me iets dat ik het beste kan omschrijven als een pretparkgevoel. Het begint al wanneer ik van het treinstation naar de binnenstad loop over een brug vol bontgekleurde saxofoons. De muzikale kunstwerken werden in 2010 geplaatst ter ere van Antoine Joseph ‘Adolphe’ Sax (1814-1894), de in Dinant geboren uitvinder van de saxofoon. Het gevoel versterkt vanaf het moment dat ik me door een gammel kabelbaantje naar de citadel laat takelen.
Eenmaal boven dwalen bezoekers door de (vaak bloedige) geschiedenis van de iconische vesting; de Citadel van Dinant is door de eeuwen heen wel zeventien keer belegerd. De looproute leidt langs een guillotine, mannequins in legeruniformen, vitrines vol wapens en een reconstructie van een ‘Hollandse keuken’ waarin een zwijn van het plafond naar beneden bungelt. In een van de zalen wordt stilgestaan bij het bloedbad van 1914, waarbij het Duitse leger tien procent van de inwoners van Dinant – 674 burgers, onder wie 37 kinderen – vermoordde.
Le Maison de Monsieur Sax
Met zo’n traumatisch verleden is het niet vreemd dat de Walen het straatbeeld van hun stad hebben proberen op te fleuren met saxofoons, vlaggen en terrasjes waar toeristen wafels en speciaalbier naar binnen kunnen werken. En ik moet toegeven: het pretparkgevoel is aanstekelijk.
Als ik me na 408 zestiende-eeuwse traptreden weer bevind op straatniveau, snak ik naar hapklaar amusement zoals je dat vindt op plekken waar het aantal toeristen het aantal inwoners ruimschoots overstijgt.
Tekst loopt door onder de afbeelding.
In de Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk bewonder ik een van de grootste glas-in-loodramen van Europa. Op een terras aan de Maas bestel ik de lokale specialiteit: flamiche, een soort quiche met prei en room. Tegen de tijd dat ik Le Maison de Monsieur Sax bezoek – een gratis mini-museum op de plek waar de uitvinder van de saxofoon ‘ongeveer’ zou zijn geboren – lijkt mijn adrenalinegehalte weer gedaald te zijn tot het niveau van vóór de citadel.
Dinant: uitvalsbasis in de Ardennen
Als bestemming an sich heb je aan één dag in Dinant genoeg, maar wie de stad als uitvalsbasis in de Ardennen gebruikt, kan zich er prima langer vermaken. Het échte hoogtepunt van Dinant is in mijn ogen namelijk niet de citadel of het saxofoonmuseum, maar de omgeving van steile rotswanden, uitgestrekte bossen en de meanderende rivier.
Ga bijvoorbeeld wandelen in de Ardennen, maak een boottocht over de Maas, bewonder de vele kastelen in de omgeving, bezoek nabijgelegen plaatsen als Durbuy en Malmedy, of waag je aan outdooractiviteiten als klimmen, mountainbiken of kajakken. En wie zich na een dag vol avonturen weer zetelt op een van de terrasjes met uitzicht op het water – ja, inclusief de brug vol saxofoons – heeft toch eigenlijk bar weinig te klagen.
Nog niet uitgelezen? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang de favoriete verhalen van de redactie wekelijks in je mail.
