‘Ja, lachen,’ zegt de voorbijganger aan wie ik net mijn telefoon heb overhandigd met de vraag een foto van me te nemen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe, de ijzige kou trekt als een anker aan mijn mondhoeken. Twee, drie, vier seconden gaan voorbij...
‘Sorry, wacht even,’ doorbreekt ze de spanning. Verontschuldigend trekt ze een handschoen uit, in de hoop dat het touchscreen dan wel reageert. Terwijl de kans op een plaatje met een spontane glimlach allang is verkeken, ga ik voor de vorm klaarstaan voor een nieuwe poging – mijn neus inmiddels roder dan die van Rudolf.
Orthodoxe kerst in januari
De man met wie ik op de foto ga, heeft minder moeite met poseren. Dat heeft voor een belangrijk deel te maken met zijn outfit: over het hoofd draagt hij een warme rode muts, zijn gezicht wordt grotendeels bedekt door een flinke witte snor en een nog langere baard.
De rest van zijn forse lichaam verdwijnt onder een comfortabel rood huispak – in zijn zakken rinkelen flessen sterkedrank als vrolijke kerstmuziek. Deze kerstman weet hoe hij zich warm moet houden.
Leestip: Ik ging in Noord-Korea naar de kapper en vroeg om het kapsel van Kim Jong-un
In het grootste deel van Europa is de rendierenmenner op dat moment alweer gevlogen. Zo niet hier in de besneeuwde straten van Chișinău, de hoofdstad van Moldavië. Het orthodoxe Crăciunul pe stil vechi (‘kerst oude stijl’) staat van oudsher begin januari op de kalender.
Dat komt doordat de oosters-orthodoxe kerk de juliaanse kalender aanhoudt in plaats van de gregoriaanse. Omdat een juliaans kalenderjaar net wat langer duurt dan een zonnejaar, loopt deze steeds verder achter op de gregoriaanse. Inmiddels is dat verschil 13 dagen, en dus valt Eerste Kerstdag in orthodoxe kringen anno nu op 7 januari.
Kerstman en vredebewaker in Moldavië
Ik ben hier neergestreken om een teen in het water te steken: aan de vooravond van mijn eerste wereldreis leek het me verstandig om bij wijze van proef een keer in mijn eentje op pad te gaan. Het werd Moldavië. Dat land kan ik bij iedereen aanbevelen, al zou ik wel even het weerbericht checken.
Om de orthodoxe kerstviering in deze winterse omstandigheden wat sjeu te geven, is er pal voor het regeringsgebouw een gigantische kerstboom opgetuigd, met de kerstman als sidekick om passanten te verleiden tot een foto voor boven de open haard.
Leestip: Ik ging op bezoek bij Mao Zedong in China, bijna 50 jaar na zijn dood
Toch is het duo boom-kerstman bepaald geen publiekstrekker. Dat heeft niet alleen te maken met de kou, maar vermoedelijk ook met de locatie. Moldavië behoort tot de armste landen van Europa en corruptie is er koning, waardoor deze plek de afgelopen jaren meermaals het decor is geweest van felle antiregeringsprotesten. Met zijn aanwezigheid moet Santa de lieve vrede bewaren, tegen wil en dank.
Bietensoep naast de zwarte sleeschans
Een paar 100 meter verderop hangt de vlag er heel anders bij. Het plein voor het operagebouw is omgetoverd tot kerstmarkt en stralend middelpunt van de grauwe stad. Met dampende glühweinkraampjes, dansende Moldaviërs, en warme koppen borsjtsj-bietensoep te over, is de stemming opperbest.
Leestip: Ik reisde naar het Rode Plein, maar niet in Moskou
De grootste trekpleister is de zwarte piste. Letterlijk, want door het ongunstige energielabel van de vele Lada’s die door Chișinău tuffen, is de sneeuw op de sleeschans waar kinderen lachend en gillend van afglijden inmiddels donker uitgeslagen (zie foto onderaan). Het mag de pret niet drukken.
Voordat ik er erg in heb, krijg ik een kop soep in mijn handen gedrukt. Met handschoenen en voeten, aangelengd met een beetje Engels, word ik gastvrij opgenomen door een groepje Moldaviërs. De borsjtsj en aanspraak brengen me weer bij zinnen, en in een vlaag van enthousiasme begin ik te geloven dat reizen in je eentje best heel leuk kan zijn. Zelfs als dat betekent dat je de kerstdagen ver van huis viert. En in januari.
Steun de missie van National Geographic en krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium. Word nu lid!
