De beroemde Italiaanse stad Venetië wordt bedreigd door een waterstand die in 53 jaar tijd niet is voorgekomen. De oorzaak is extreem hoogwater, heftige regenbuien en het feit dat de stad sinds zijn oprichting bijna alleen maar is gezonken.
Venetië kampt ieder jaar rond november en december met aqua alta oftewel hoogwater, doordat de wind het water bij vloed de kanalen in stuwt, door het riool en over de straten van de stad. Alleen in 1966, toen het water op 1,94 meter stond, was het waterpeil hoger.
Volgens nieuwsberichten waren de loopplanken die normaal worden aangelegd voor de regelmatig terugkerende overstroming van het San Marcoplein ditmaal niet tegen hun taak opgewassen. De autoriteiten besloten ze te verwijderen om te voorkomen dat ze weg zouden drijven.
Afgelopen jaar liep drie kwart van de historische stad onder water door een combinatie van hoogwater en hevig noodweer.
Door de klimaatverandering en de stijgende zeespiegel raakt Venetië, dat ooit werd gesticht op zachte, drassige grond, steeds meer in de problemen. Het waterniveau in het bekken van de Middellandse Zee zou volgens experts aan het eind van de eeuw tot wel anderhalve meter hoger kunnen staan, waardoor de kans groot is dat de wegzakkende stad vaker met overstromingen te maken zal krijgen dan het huidige gemiddelde van vier keer per jaar.
Het stadsbestuur werkt al sinds 2003 aan een ambitieus plan dat de stad moet redden. Het zogenaamde MOSE-project (MOdulo Sperimentale Elettromeccanico), een systeem van mobiele sluizen dat bedoeld is om de stad en de lagune te beschermen tegen extreem hoge waterstanden. Het geotechnische project is gebaseerd op inmiddels tientallen jaren oude technologie en heeft te kampen met kostenoverschrijdingen en corruptiebeschuldigingen.
De waterkering had eigenlijk in 2011 klaar moeten zijn, maar volgens sommige autoriteiten kan het nog wel drie jaar duren voordat die er is.
Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com
