Een uitzicht over maar liefst 166 drieduizenders, oftewel bergen hoger dan 3000 meter. Ik kan ze niet allemaal tellen, maar het zijn er veel. Met onder meer de hoogste berg van Oostenrijk: de Großglockner (3798 m). Skiën op hoog niveau: dat doe je in Matrei.
Eigenlijk heet het Matrei In Osttirol. Die laatste toevoeging is nodig, want er is nog een dorp dat zo heet. Toch is het vooral een erenaam voor veel dorpsbewoners, aangezien Osttirol voor hen de mooiste deelstaat van Oostenrijk is. Ik begrijp het wel: het dorpje ligt in de Alpen en vlak naast het nationaal park Hohe Tauern.
De Goldrieglift brengt me van bijna 1100 naar 2146 meter. Naar een andere wereld: van het gemoedelijke dorpsleven en platteland naar de adrenaline van wintersport. Met slingerende pistes, gezellige restaurants en moderne liften.
De pistes zijn vers geprepareerd. Dit is een van de lekkerste momenten van de dag: lekker glijden en genieten. Even aan mijn techniek werken en het lijf losskiën. Verder niets. Ik in mijn eigen wereld. In een decor van spitse bergen die alles en iedereen kleineren.
Kilometers vliegen voorbij. De sneeuw knispert, mijn zintuigen moeten vol aan de bak. Normaal kies ik de moderne liften, maar een sleeplift met de naam Glocknerblick trekt mijn aandacht. De beroemde Großglockner zie ik recht voor me. Het is een moment voor rust, maar eerlijk is eerlijk: een sleeplift met dit uitzicht heb ik nog niet gehad.
De zon schijnt, dus is het contrast van de sneeuw met de blauwe lucht extra sterk. Even genieten van de omgeving, want de bergen mis ik altijd weer als ik in Nederland ben.
‘Het beste uitzicht heb je vanuit de Adler Lounge,’ hoor ik van diverse kanten. Nog even een rode piste af, dan neem ik de lift naar boven, want deze moderne berghut op 2621 meter is het hoogste punt van het gebied. Een ideale plek om lekker in de zon te zitten.
Nog beter: ze hebben een Glossglockner-panoramadek. Even uitrusten van het skiën, de spieren wat rust gunnen en de maag verwennen met Kaiserschmarrn, een lichte, gekarameliseerde pannenkoek. Deze wordt in grove stukken gesneden en geserveerd met een soort compote van pruimen.
Hoog tijd om een plan voor de rest van de dag te maken. Ga ik via een rode en blauwe piste naar Kals en weer terug? Ja, die dwaalt door de bossen, dat geeft altijd een extra dimensie. Al is een piste met weids uitzicht ook niet verkeerd.
Het skigebied is niet erg groot, maar wel ideaal om te combineren met bijvoorbeeld een bezoek aan het naastgelegen nationale park Hohe Tauern, waar je ook in de winter genoeg activiteiten kunt ondernemen. Precies wat ik de komende dagen ga doen. Lekker actief in de bergen, wat wil je als mens nog meer?
Zelf de winter beleven in Osttirol? Lees hier verder over de Oostenrijkse deelstaat >
