Iedere fotograaf droomt van de ideale foto. Voor Steve Winter, die al geruime tijd grote katachtigen en andere wilde dieren voor National Geographic fotografeert, was zo’n foto een opname van een tijgerkop, maar dan van onderaf genomen. De uitdaging zat hem volgens Winter in het vinden van de juiste gezichtshoek, maar zonder dat zijn eigen gezicht in de muil van het dier terecht zou komen.
Vandaar dat hij zijn toevlucht nam tot een nieuw apparaat: een radiografisch bestuurbaar wagentje met daarop een fototoestel. Het ‘camera-autootje’ was door technici van National Geographic gebouwd maar nog nooit gebruikt. Winter dacht dat het apparaatje ideaal zou zijn om zo’n foto van onderaf te maken en vroeg of hij het autootje mee naar India mocht nemen, voor een project over het behoud van tijgers.
In het veld hield het apparaatje het niet lang uit. Hoewel mannetjestijgers “ervoor vluchtten”, aldus Winter, gaf een nieuwsgierig vrouwtje het wagentje een tik met haar reusachtige klauw. Dat betekende het einde van het fototoestel, maar niet voordat het nog een laatste foto had gemaakt – de foto waar Winter al zo lang naar op zoek was geweest.
Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com
