De legertruck worstelt zich met horten en stoten over een Waals landweggetje. Vanuit de wei staren vijf koeien onze Duitse colonne na. Onder de canvas overkapping van de grootste vrachtwagen ruikt het naar benzine. De houten balk die als leuning dient, priemt in mijn rug. De mannen naast me dragen een helm en hebben een geweer tussen de knieën en een ketting met munitie om de hals. Ik heb een groen legerjasje en een Duits soldatenpetje gekregen.
De chauffeur remt, we worden door elkaar geschud. “Heinz, verdammt nochmal!”, schreeuwt Jelmer de Jong (36). Waarna hij vloekt dat hij het hele evenement maar niets vindt. De mannen van Der Windhund lachen. Jelmer vindt het heerlijk, weten ze. Het afzien is namelijk onderdeel van ‘de beleving’.
'embedded'
We zijn deze dag onderdeel van de bevrijding van België, zij het aan de verkeerde kant. Fotograaf Ton Toemen en ik zijn ‘embedded’ bij Der Windhund, een onderdeel van de Studiegroep en Levende Geschiedenis Associatie (SLGA). Deze Nederlandse vereniging legt zich toe op re-enactment: het zo exact mogelijk uitbeelden van historische gebeurtenissen. België telt vele tientallen van dit soort clubs, Nederland een kleine vijftig.
De SLGA heeft een groep die slagen uit de napoleontische tijd naspeelt. Daarnaast zijn er een Britse, een Canadese en een ‘burgergroep’ die de Tweede Wereldoorlog uitbeelden. Der Windhund speelt een Duitse landmachteenheid aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het is een tijd- en geldverslindende hobby: het verzamelen van originele kleding, wapens en attributen – of zo echt mogelijke reproducties – is niet goedkoop. Een basisuitrusting kost al snel duizend euro.
Ik ga mee om te ontdekken wat deze mannen drijft. Wat me al snel duidelijk wordt: ze houden ervan samen fysiek ongemak te doorstaan, als op een survivalweekend. Parallellen met de voetbalkleedkamer zijn er ook: de kameraadschap en de mannenhumor. De foute Duitse accenten en flauwe grappen zijn niet van de lucht – tenminste, in de marge van het spel zelf, dat zeer serieus wordt genomen.
Dit is een fragment van het artikel Meer dan een spel uit National Geographic Magazine Mei 2017. Wil je het hele artikel lezen, koop dan hier het magazine >