Terwijl de Feniciërs en de Grieken de zee afschuimden op zoek naar handelsroutes en mogelijkheden om koloniën te stichten, bouwden de Romeinen op het vasteland aan een netwerk van ontelbare wegen dat elke hoek van het uitgestrekte rijk met elkaar verbond.
De Romeinen voelden zich niet aangetrokken tot de zee, misschien uit angst voor het onbekende. Die ongemakkelijke houding tot de zee blijkt uit de woorden van een soldaat van Marcus Antonius voorafgaand aan de Slag bij Actium in 31 v. C.: 'Waarom vestig je je hoop op een partij verrot hout? Laat de Egyptenaren en de Feniciërs elkaar op zee bestrijden. Geef ons maar land, waar we gewend zijn ferm stand te houden tot de dood of de overwinning.' De soldaat kreeg gelijk, Marcus Antonius ging ten onder.
De Romeinen, onder leiding van Octavianus – later keizer Augustus – kregen door hun overwinningen alle kustgebieden van de Middellandse Zee in handen. Die kreeg daardoor de naam Mare Nostrum (‘onze zee’). En hoewel de Romeinen zich niet verbonden voelden met het water, werden veel van de belangrijke oorlogen uit de Romeinse geschiedenis op zee beslist.
Dit is een fragment uit het artikel ‘Adelaars van de zeeën’ uit National Geographic Historia 02-2017. Wil je het hele artikel lezen, Koop dan hier het magazine
