‘Speedy’, ‘Tijger’ en ‘Wolvin’ – het waren tweeduizend jaar geleden prima namen voor een hond, althans volgens de Romeinse schrijver Columella. De ideale hondennaam mag niet té kort zijn, zo legde hij uit, maar ook “niet heel erg lang, zodat elke hond sneller gehoorzaamt wanneer hij wordt geroepen.”
Maar al duizenden jaren vóórdat de Romeinen hun mening over hun trouwe viervoeters gaven, hadden honden overal ter wereld een nauwe band met diverse volken gevormd. Onderzoekers proberen nog altijd uit te zoeken wanneer en waar precies de hond werd gedomesticeerd, maar we weten dat het dier zo’n 12.000 jaar geleden al werd afgebeeld op stenen zuilen en begraven in de armen van overleden mensen.
Hoewel niet alle culturen in de Oudheid ons zulke inzichtelijke schrijfsels over honden hebben nagelaten als de Romeinen, blijkt hun band met honden uit de kunst en architectuur die ze hebben gecreëerd en die archeologen hebben blootgelegd. Hieronder volgen enkele van de fraaiste voorbeelden.
Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com
