De Queen Anne's Revenge liep in 1718 aan de grond op een zandbank bij Beaufort (zie kaart), negen jaar nadat het stadje werd gesticht. Zwartbaard en zijn bemanning ontvluchtten het schip en overleefden het.

Tot enkele jaren gelden benadrukte het North Carolina Department of Cultural Resources, een soort VVV voor de staat North Carolina, dat het in 1995 ontdekte wrak ‘vermoedelijk’ van de Queen Anne's Revenge was.

Maar nu zijn diezelfde ambtenaren, na grondige bestudering van het bewijs, overtuigd dat het inderdaad het schip was van een van de gevaarlijkste en kleurrijkste piraten in de geschiedenis.

“Het was niet één aha-ervaring,” aldus Claire Aubel, die als public relations coördinator werkt voor de North Carolina Maritime Museums. “Het was een hele verzameling ervaringen en een gevolgtrekking op basis van het bewijs.”

Er waren twee belangrijke argumenten waardoor het team overtuigd raakte, vertelt Aubel: de grote omvang van het wrak en de fikse hoeveelheid wapens die tussen de wrakstukken werden gevonden.

Er was voor zover bekend in die periode geen enkel ander schip van de omvang van de Queen Anne's Revenge in het gebied, en het is logisch dat een piratenschip stevig bewapend was, stelt ze.

Buit uit het wrak wijst op Zwartbaard

Zwartbaard raakte in slechts een paar jaar tijd berucht en onsterfelijk. Hij was als zeerover actief in de Caribische Zee en voor de kust van koloniaal Amerika voordat hij in 1718 stierf tijdens een zeeslag met Britse schepen in Pamlico Sound.

Volgens sommige historici liet hij de Queen Anne's Revenge opzettelijk aan de grond lopen, zodat hij de waardevolste buit voor zichzelf kon houden.

Door middel van die buit, die sinds 1997 werd opgegraven, konden archeologen het wrak aan Zwartbaard koppelen. Enkele belangrijke vondsten waren:

– Apothekersgewichten met stempels van kleine fleurs-de-lis, de koninklijke symbolen van het achttiende-eeuwse Frankrijk. De Queen Anne's Revenge was een van oorsprong Frans schip, Le Concorde genaamd, dat in 1717 door Zwartbaard werd gekaapt. Hij dwong de scheepsarts van Le Concorde om zich aan te sluiten bij zijn bemanning. Een scheepsarts uit die tijd had waarschijnlijk apothekersgewichten.

– Een kleine hoeveelheid goud die tussen loden kogels werd gevonden. Archeologen vermoeden dat een Frans bemanningslid het goud had verstopt in een kist met kogels, om te voorkomen dat de piraten van Zwartbaard het in handen kregen.

– Een bel waarin het jaartal 1705 gegraveerd staat.

Nooit echte vraagtekens over het schip van Zwartbaard

Het voorbehoud dat werd gemaakt over de herkomst van het wrak was eerder om te voldoen aan de strenge eisen van wetenschappelijke zorgvuldigheid dan dat er echt vraagtekens waren over de herkomst van het schip, zegt Erik Goldstein. Hij werkt als curator op het gebied van munten en penningen voor de Colonial Williamsburg Foundation in de Amerikaanse staat Virginia. Archeologen die onderzoek deden naar het wrak waren altijd al overtuigd van de herkomst.

De ambtenaren “speelden gewoon op safe,” aldus Goldstein. “Tenzij je iets vindt als een scheepsbel met een naam erin, duurt het in de beginfase van een opgraving even voordat de puzzelstukjes in elkaar vallen en je voldoende bewijs hebt vastgelegd. Het was een zorgvuldige en correcte keuze van ze.”