Ik vervloek het wandelpad niet een keer. ‘Een korte gemakkelijke wandeling van anderhalf uur,’ zeiden ze. Grappenmakers, die Oostenrijkers.
Steil omhoog loopt het, van een parkeerplaats op 500 meter hoogte, nabij het plaatsje Kufstein, tot aan de Ritzau Alm: een berghut op 1150 meter hoogte in het Kaisertal, waar je enkel te voet kan komen.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat dit pad me normaal gesproken een stuk minder moeite had gekost, maar inmiddels ben ik 23 weken zwanger en zeven kilo zwaarder. Iedere 50 meter stop ik om op adem te komen. Mijn conditie is duidelijk niet meer wat het geweest is.
Terwijl ik keer op keer weer uitpuf, kijk ik neer op Kufstein. Klokslag twaalf uur galmt er een klokkenspel vanuit de stad door de bergen. Het is afkomstig van het Heldenorgel van vesting Kufstein, het grootste Freiorgel ter wereld. Het dagelijkse orgelspel is in de hele stad en omgeving te horen. Het pad loopt langzaam over in een beschut bospad, totdat de stad verdwenen is uit het zicht.
Na 2,5 uur oeh’en en ah’en, puffen en steunen opent het bos zich en kijk ik neer in een groen dal vol koeien. Daarachter rijzen grijze grillige bergpieken op. Het pad vlakt uit en de zon breekt door. Al snel komt de Ritzau Alm in zicht: een typische Oostenrijkse bruin-witte berghut, met recht ervoor een heuvel met een kruis en daarnaast een kleine kapel.
Ik plof neer op het grote zonneterras en ben mijn pijn op slag vergeten. Wandelaars zitten in de zon met grote pullen bier en borden vol braadworst. Een kudde koeien en stieren, met aandoenlijke grijswitte kalven, graast rond de hut. Inclusief twee langorige zwarte schapen, die speelse kopstoten uitdelen aan de jonge stieren in de kudde.
Na deze beproeving heb ik – volgens mezelf – wel een Tiroolse traktatie verdiend. Ik bestel een enorm bord Kaiserschmarren, een licht gekarameliseerde pannenkoek die in grote stukken wordt gehakt en traditioneel geserveerd met poedersuiker en een grote klodder pruimencompote. Mijn favoriet!
Na de lunch loop ik een stukje verder de bergen in. Vanaf een houten bankje, omringd door bergbloemen, kijk ik neer op het Kaisergebergte en de Innrivier in de verte. Ik zie Duitsland liggen. Je zou vanaf hier nog verder door kunnen wandelen, naar verschillende hoger gelegen berghutten. Hoe geweldig zou het zijn om een trektocht van hut naar hut te maken door dit gebied, bedenk ik me terwijl ik naar de bergen staar die achter me uittorenen.
Maar vandaag blijf ik lekker hier bij de Ritzau Alm. In het gezellige houten restaurant, met opgezette marmotten en lampen gemaakt van gemsbokschedels, schuiven vreemde mensen bij elkaar aan. De braadworsten, wienerschnitzels en Kaiserschmarren komen weer op tafel, evenals de pullen bier. Buiten springen de koeien door het dal, terwijl de zon achter de bergen verdwijnt. Dit is genieten op zijn Tirols!
Overnacht zelf in een van de vele berghutten in het Oostenrijkse Kufsteinerland, de natuur- en cultuurrijke vakantieregio rondom Kufstein! Lees verder >
