Vanuit mijn hemelbed tuur ik naar de eeuwenoude fresco’s op mijn plafond, waar dichter en prozaschrijver Petrarca staat afgebeeld. Drie jaar geleden kocht de Bulgaarse Ivanka Tsvetkova dit huis vol originele fresco’s uit de 17de en 18de eeuw, waarna ze het in anderhalf jaar volledig restaureerde. Zo ook de fresco’s. Met heel veel liefde, zoals ze zelf zegt. Tsvetkova kwam 25 jaar geleden naar Italië en startte als afwasser in de keuken. Vandaag is haar B&B, Santa Caterina D'Alessandria, de nummer een in Pisa op Booking.com. Mooi hoe het leven kan lopen.
De Bulgaarse vertelt dat Midden-Italië bekendstaat om zijn frescoschilderkunst, waarvoor een speciale techniek vereist is. ‘Het droge klimaat bleek ideaal voor fresco’s, die een goedkoper en sneller alternatief waren op de toen veelgebruikte mozaïektechniek,’ legt ze uit. Ze leidt me door het historische pand, terwijl ze met haar hand zachtjes langs de frescomuren glijdt. ‘Maar dit is nog maar het begin,’ glimlacht ze. ‘Pisa kent enkele van de mooiste fresco’s van Italië!’
Binnen een paar minuten sta ik vanuit mijn B&B op het Piazza dei Miracoli, ofwel het plein der wonderen: dé plek in Pisa waar alle toeristen massaal naartoe trekken om een foute foto te schieten met de beroemde scheve toren. Maar dit plein, gedomineerd door vier religieuze gebouwen, herbergt nog andere wonderen. Naast de toren van Pisa, de middeleeuwse kathedraal in het hart van het veld en de doopkapel, ligt in de noordelijke hoek van het piazza het Camposanto.
Enigszins afgezonderd van de rest van de monumenten, gaan veel toeristen deze ommuurde begraafplaats voorbij, maar niet ik. Tsvetkova vertelde me dat ik hier de mooiste fresco’s van Pisa zou vinden. Waar het krioelt van de mensen rond de scheve toren, is het Camposanto doodstil. Op een enkele toerist na bevind ik me alleen in de 13de-eeuwse overdekte kruisgang, met indrukwekkende Romeinse sarcofagen en een groen gazon als binnenhof. Het avondlicht valt naar binnen via de sierlijke open ramen en creëert wonderlijke schaduwen op de immens grote fresco’s die de hoge rondlopende muren bedekken.
Uren dwaal ik door het complex. In deze ruimte, omringd door Romeinse standbeelden, kan je niet anders dan je nietig voelen. In de Tweede Wereldoorlog raakten 14de-eeuwse fresco’s zwaar beschadigd door bombardementen, maar na dertig jaar restauratie is een groot aantal fraai hersteld. Het is bijzonder de originele frescotekeningen te bekijken in het tegenoverliggende Museo delle Sinopie: zo kan je goed de verschillen zien met de uiteindelijke fresco’s.
’s Avonds in mijn hemelbed denk ik terug aan de magische sfeer van het Camposanto: voor mij is dit de échte parel van Pisa, die je niet mag overslaan!
Deze reis met bijzondere overnachtingen is tot stand gekomen in samenwerking met Booking.com. Bekijk B&B Santa Caterina D'Alessandria!
