‘Als ik alleen al kijk naar een veer in een pauwenstaart, word ik misselijk!’ schreef Charles Darwin in 1860. De pluimen van het dier zijn zo extravagant, zo vervolgde hij, dat ze zijn overlevingskansen in de weg zitten. Darwins frustratie over deze onverklaarbare elegantie bracht hem op het idee van seksuele selectie.
Deze vorm van natuurlijke selectie wordt gedreven door de seksuele voorkeuren van soortgenoten van het andere geslacht. Hoewel dit principe tegenwoordig weinig geheimen meer kent, heeft zo’n pauwenveer nog steeds een mysterieuze uitwerking op iedereen die ernaar kijkt, aldus fotograaf Heidi Koch. Samen met haar man Hans Jürgen legde ze de afgelopen jaren kleurrijke veren op de gevoelige plaat.
Levensvormenfotograaf
Het Duitse stel richt hun lenzen al ruim dertig jaar op de natuurlijke wereld, maar toch zien ze zichzelf niet als natuurfotografen. Zij vinden het label ‘levensvormenfotograaf’ beter passen. Ze zetten allerlei dieren op de foto, van labmuizen tot hommels, en focusten zich in 2020 voor het eerst op pluimage.
Heidi en Hans legden de mooiste exemplaren van het Natuurhistorisch Museum in Berlijn en andere Duitse privécollecties vast. Ze maakten daarvoor gebruik van focus stacking. Hierbij worden foto’s met verschillende scherptediepte-instellingen samengevoegd. Deze techniek is vooral populair bij macrofotografie.
Hun project kreeg de naam Feathers – Poetic Masterpiece of Evolution. Het echtpaar dook diep in de evolutionaire biologie en verwonderde zich net zo over de natuur als Darwin 150 jaar geleden deed. ‘Aan het einde van het project begrepen we hem helemaal,’ aldus Heidi.
Nieuwsgierig geworden? Bekijk de foto’s in de galerij hieronder.
