De nieuw beschreven soort was een gigantische vogelachtige dinosauriër die eieren van bijna een halve meter groot legde in nesten die net zo enorm waren als de band van een monstertruck. Volgens een op 9 mei in het tijdschrift Nature Communications gepubliceerd onderzoek hebben wetenschappers die het negentig miljoen jaar oude fossiel uitgebreid bestudeerden de soort Beibeilong sinensis genoemd, wat ‘Chinese babydraak’ betekent.
“Ik stel me de soort heel vogelachtig voor,” zegt Darla Zelenitsky, medeauteur van het onderzoek en paleontoloog aan de Universiteit van Calgary. Bijvoorbeeld een uit de kluiten gewassen casuarius, een struisvogelachtige. De Beibeilong zou echter boven een struisvogel hebben uitgestoken. De volwassen dieren waren misschien wel meer dan 7 meter lang en wogen ruim drie ton.
De dinosauriër behoorde tot een groep vogelachtigen die oviraptors worden genoemd. De meeste soorten waren relatief klein. Er zijn slechts drie skeletten van gigantische oviraptors gevonden, waaronder Baby Louie, “maar de eieren komen heel veel voor,” aldus Zelenitsky.
De enorme eieren werden in China, Korea, Mongolië en de Verenigde Staten gevonden, maar van welke dinosauriër ze waren, was jarenlang een mysterie.
“Toen eenmaal duidelijk was wie deze vreemde eieren heeft gelegd, konden wetenschappers meer te weten komen over de manier waarop deze dieren zich voortplantten en hun jongen opvoedden,” vertelt paleontoloog David Varricchio van Montana State University. Hij was niet bij het nieuwe onderzoek betrokken.
Het onderzoek impliceert zelfs dat op plekken waar deze reusachtige eieren zijn gevonden enorme vogelachtige oviraptors hebben rondgelopen. “De eieren vertellen ons dat deze dinosauriërs waarschijnlijk in veel grotere getale voorkwamen dan wat we uit hun botten in het fossielenbestand kunnen opmaken,” zegt Zelenitsky.
Geboorte van ‘Baby Louie’
In 1993 werd in Henan in China een fossielei gevonden, waarvan niemand wist van welke soort het was. Net als bij andere mysterieuze reuzeneieren het geval is, kreeg dit de wetenschappelijke naam Macroelongatoolithus. De goed geconserveerde dinosauriër trok de aandacht van het tijdschrift National Geographic, dat het embryofossiel ‘Baby Louie’ noemde naar de fotograaf van het verhaal, Louis Psihoyas.
Het tijdschrift gaf kunstenaar Brian Cooley de opdracht om een gedetailleerd 3D-model te bouwen en plaatste een foto van de sculptuur op de omslag.
In het artikel uit 1996 werd gesteld dat Baby Louie tot een groep dinosauriërs met enorme klauwen behoorde, de zogeheten therizinosauriërs, omdat dit een van de weinige soorten was die zulke grote eieren kon leggen. Volgens anderen waren de eieren afkomstig van tyrannosauriërs.
Kort na de publicatie van het artikel kregen de wetenschappers de indruk dat het fossiel meer op een oviraptor leek. “Het enige probleem was dat deze eieren te groot waren. Ongeveer acht tot tien keer groter dan die van bekende oviraptors,” zegt Zelenitsky.
Pas in 2007 werd in China het eerste skelet van een gigantische oviraptor gevonden, een 1300 kilo wegend gevederd dier met de naam Gigantoraptor. “Alles viel toen op zijn plek. We hadden een reuzensoort ontdekt die deze reusachtige eieren kon leggen,” aldus Zelenitsky. De Beibeilong is nu de tweede ontdekte gigantische oviraptorsoort.
Tijdens het onderzoek van Baby Louie kregen de onderzoekers met een ander probleem te maken: China wilde de dinosauriër terug. Het fossiel was door fossielenhandelaren naar de Verenigde Staten gebracht en na lange onderhandelingen keerde Baby Louie in 2013 terug naar China. Daar konden wetenschappers hem opnieuw bestuderen.
Door het fossiel opnieuw grondig te bestuderen en met andere dinosaurussoorten te vergelijken, kon het internationale team van wetenschappers concluderen dat Baby Louie niet alleen tot een nieuwe soort behoort, maar dat deze soort de grootste bekende dinosauriër is die op zijn nest zit en zijn jongen grootbrengt.
Louie leeft voort
“Het is fantastisch dat we met Baby Louie zoveel resultaten hebben behaald,” zegt Phillip Currie. Hij schreef het verhaal dat in 1996 in National Geographic stond en is nu werkzaam als paleontoloog aan de Universiteit van Alberta.
Destijds had hij geen idee dat het twintig jaar zou duren om het fossiel te beschrijven. In de tussentijd heeft hij de boer opgespoord die Baby Louie heeft gevonden en is hij naar de exacte locatie gereisd om meer eierschalen van de nestgenoten van Louie te verzamelen.
Een ander teamlid, Ken Carpenter van Utah State University, was altijd al sceptisch over de bewering dat Baby Louie een therizinosauriër was en maakte dat kenbaar in 1996. “Je zou kunnen zeggen dat ik mijn gelijk heb gekregen,” zegt hij nu. Hij voegt er wel aan toe dat dinosauriërs nog steeds met raadselen zijn omgeven.
Het team van Carpenter heeft meer reuzeneieren ontdekt op broedplaatsen in Utah die honderd miljoen jaar oud zijn. Kan in een van de Amerikaanse eieren een voorouder van Baby Louie hebben gezeten die later naar Azië is gemigreerd? Dat is volgens hem mogelijk.
Carpenter vertelt dat we aan kleine Louie kunnen zien dat babydinosauriërs grote koppen en ogen hadden en een korte snuit, net als babyvogels en puppy's, maar dat er nog heel veel onbekend is. “Is Louie eigenlijk ‘Louise’? Even onder de staart kijken is helaas geen optie.”
We weten ook niet hoe Louie is gestorven. Hij heeft in ieder geval twee decennia lang flink tot de verbeelding gesproken.
“Louie wekt interesse, omdat babydinosauriërs leuk zijn,” zo zegt Carpenter. “In plaats van vervaarlijke gegrom was er misschien wel schattig gepiep vanuit het nest te horen.”
