Om de volle herfstmaan te eren, worden er in het land van de rijzende zon feestjes georganiseerd om samen naar de maan te kijken. Het zien van de maan, die volgens Japanners nu het toppunt van zuiverheid en schoonheid heeft bereikt, geeft een enorme troost en is aanleiding voor veel Japanse poëzie. Families zetten deuren en ramen open om onder het genot van tsukimi dango (maankijken-koekjes) en een glaasje sake naar de maan te kijken. Geliefden gaan met een bootje het meer op om de maan nog beter te kunnen zien.
Zoals ook duidelijk wordt uit het kersenbloesemfeest, hebben Japanners een sterke binding met de natuur. Zij zien hierin een parallel met het leven van de mens: de cyclus van het ontwaken van de natuur in het voorjaar, de bloei in de zomer, het naderend verval in de herfst en de uiteindelijke en onvermijdelijke dood in de winter.
